Franak Viačorka: Ja b nie razhladaŭ zvanok Trampa Łukašenku jak razvarot ZŠA ŭ bok Minska

Styl Trampa

Pavodle Franaka Viačorki, zvanok Trampa Łukašenku śviedčyć pra toje, što prezident ZŠA vyrašyŭ padniać staŭki, a tema biełaruskich palitviaźniaŭ upieršyniu zahučała na takim uzroŭni, bo raniej Amieryka była zacikaŭlenaja pieradusim vyzvaleńniem svaich hramadzian.

Šmat chto byŭ ździŭleny tym, što Tramp raptoŭna patelefanavaŭ Łukašenku dy jašče vykazaŭ jamu stolki kamplimientaŭ, nazvaŭ prezidentam. Adnak nie varta nadavać hetamu niejkaha vyklučnaha značeńnia, pierakanany Viačorka.

«My viedajem Trampa, viedajem, što heta jahony styl. Jon umieje i ŭ piernik, i ŭ puhu, i ŭ pryncypie nie curajecca telefanavać roznym lidaram, u tym liku ludajedskim, i taksama vykarystoŭvaje kamplimienty, bo miarkuje, što heta častka dypłamatyčnaha etykietu, kali ty chočaš zadobryć svajho surazmoŭcu.

Viadoma, hety zvanok — vializny avans Łukašenku. Łukašenka radujecca, śviatkuje. Usia prapahanda raźlivajecca, što narešcie jaho pryznali. Ale ja dumaju, meta hetaha zvanka była vielmi praktyčnaja i vielmi humanitarnaja, i jana supadaje z našaj metaj — vyzvalić palitviaźniaŭ», — kaža staršy daradca Śviatłany Cichanoŭskaj.

Jon nahadvaje, što Trampu patrebnyja pieramohi, jon chacieŭ by atrymać Nobieleŭskuju premiju miru i ahułam zastacca ŭ historyi jak čałaviek, jaki załahodžvaje kryzisy. Dla biełarusaŭ ža toje, što adbyvajecca, — novaje akno mahčymaściaŭ, kab vyzvalić ludziej z turmaŭ. Pry hetym Viačorka nie vieryć Łukašenku, choć miač ciapier adnaznačna na baku Minska, a demakratyčnyja siły pavinny skarystacca z hetaj mahčymaści i vycisnuć ź jaje maksimum.

Pa-za tradycyjnymi kanonami palityki

Padčas razmovy Trampa z Łukašenkam išła havorka nie tolki pra vyzvaleńnie palitviaźniaŭ, ale i pra spynieńnie represij u cełym.

«Učora takaja była chranałohija: spačatku karotki zvanok Łukašenku, potym u nas byli zvanki ź Dziaržaŭnym departamientam — tymi, chto adkazvaje za hetyja pieramovy, a potym byŭ zvanok iznoŭ z Łukašenkam tych samych ludziej, ź jakimi my razmaŭlali, dzie jany ŭžo abmiarkoŭvali detali. I pytańnie spynieńnia represij jakraz abmiarkoŭvajecca. I my nastojvajem na tym, što pavinny być vyzvalenyja ŭsie. Kožny, chto choča zastacca, pavinien mieć mahčymaść zastacca, a nie tak, što ŭsich 1300 padviazuć na miažu i vykinuć tam. Pavinna być reabilitacyja hetych ludziej i adnaŭleńnie ŭ pravach. I represii pavinny być spynienyja», — kaža daradca Cichanoŭskaj.

Pavodle Viačorki, u Łukašenki ciapier dźvie mety: kab pryznali dy prabačyli jamu ŭsie złačynstvy, jakija jon zrabiŭ, i hrošy. U płanie pryznańnia paśla zvanka Trampa jon atrymaŭ samuju vialikuju kartu, jakuju moh atrymać, džokiera, — kaža Viačorka.

Što da źniaćcia sankcyj, to nijakich rašeńniaŭ pakul niama: amierykancy nie śpiašajucca heta rabić z roznych pryčyn. Pa-pieršaje, sankcyi treba sinchranizavać ź jeŭrapiejskimi. Pa-druhoje, idzie vajna, i źniaćcie sankcyj adkryje novuju ščylinu dla Pucina, tamu pakul ich źniaćcie adkładajecca, kaža Viačorka.

Taksama nie idzie havorki adnosna viartańnia ambasadara ZŠA ŭ Minsk i ahulnaha źmianieńnia palityki ŭ dačynieńni našaj krainy.

«Ja nie razhladaŭ by hetaha zvanka jak źmianieńnie palityki, bo Tramp — pa-za tradycyjnymi kanonami palityki. Jon dziejničaje impulsiŭna, chutka, dynamična, samastojna, ale toje, što jon patelefanavaŭ Łukašenku, ja b nie staŭ usprymać jak absalutny razvarot ZŠA ŭ bok Minska. Kali b jany chacieli razvarot, jany b abmiarkoŭvali nie palitviaźniaŭ, a handal, pastaŭki nafty, karysnyja vykapni, a jany abmiarkoŭvali palitviaźniaŭ. Tamu vidać, što amierykancy trymajuć kaštoŭnasny składnik, liniju spynieńnia teroru ŭ Biełarusi jak asnoŭnuju», — miarkuje staršy daradca Cichanoŭskaj.

Pucin zastaŭsia pieramožcam

Na dumku Viačorki, dapamahčy lehitymizavacca Łukašenku taksama chacieła b Rasija, bo joj važna pravieści nastupny raŭnd pieramovaŭ na svajoj terytoryi, a Minsk jana ŭsprymaje mienavita jak svaju terytoryju. Mahčyma, i Minsk, i Maskva buduć «vybivać» biełaruskuju stalicu jak miesca dla trochbakovaha samitu z udziełam Trampa, Pucina i Zialenskaha.

Pakul ža, paśla samitu na Alascy, Pucin zastaŭsia pieramožcam, miarkuje Franak Viačorka:

«Jon atrymaŭ i pryznańnie, i fotazdymki, pajezdku ŭ ZŠA i navat častkovaje prypynieńnie amierykanskich sankcyj u dačynieńni Rasii. Pahladzim, jak dalej budzie Tramp reahavać: praciahnie hulniu ŭ zadobryvańnie Pucina, kab pastavić jaho na pravilnyja rejki, ci piarojdzie da bolš žorstkaj pazicyi. U lubym razie nijakich damoŭ biez Ukrainy zaklučacca nie moža i nie pavinna».

Na dumku Viačorki, najbližejšymi tydniami my ŭbačym, budzie Minsk «varušycca» ci Łukašenka zadumaŭ pierachitryć Trampa, što, naturalna, taksama budzie mieć nastupstvy jak nievykanańnie pastaŭlenaj umovy.

«Samaje važnaje, kab usie ludzi atrymali svabodu, u tym liku svabodu zastacca ci vyjechać, jak chto choča. My na hetym nastojvajem i kamunikujem pra heta z amierykancami, i my ŭdziačnyja amierykancam, što jany pastavili hetaje pytańnie na paradak dnia», — reziumavaŭ Franak Viačorka.

• 7
• 0
• 1
• 1
• 0
• 0
• 0
• 0