Архіў

Адам Глёбус

Саша і малако

Імчым па праспэкце Міру, што ў Маскве. За стырном джыпа — Саша Іваноў: «У такім джыпе я езьдзіў па Танзаніі!» «А я не люблю джыпаў і Афрыкі, мэгаполісы люблю». — «А ў мяне ўсё наадварот. Вось і цяпер думаю, што я раблю ў чортавым горадзе. Хочацца ў Намібію, у Танзанію… У Афрыцы засталося шэсьць сапраўдных запаведнікаў, дзе жывёлы яшчэ пачуваюцца больш-менш вольнымі. Дый тое ўмоўнасьць. Паехалі мы фатаграфаваць вадапой насарогаў, а нэгры паналівалі малака ў лужыны, каб насарогі забавіліся па дарозе на вадапой. «Нашто вы гэта зрабілі?» — «Дзеля вас!» Крэтыны. А што ў вашых запаведніках творыцца?» — «У нас ёсьць Нью-Ёрк бабровы. На Палесьсі, паміж Мазыром і Пінскам, ёсьць мэгаполіс баброў. Уражвае». — «Бабёр маленькі, а я люблю вялікіх жывёлаў: сланоў, жырафаў, насарогаў…» — «Зуброў у нас хапае!» — «А можна прыехаць і сфатаграфаваць? Толькі не ў загоне, а ў краявідзе… Я фатаграфую вялікіх жывёл у краявідзе…» — «Друкуеш у часопісах?» — «Не. Я здымаю толькі для сябе…» — «Апошнія запаведныя мясціны?» — «Штосьці такое… У Намібіі, на мінулым тыдні, я зрабіў цэлую серыю здымкаў пра львіцу. Па саване ішлі тры маладыя львіцы, а на акацыі сядзеў ягуар. Ён задраў нейкую антылёпку, нейкую козачку, і зацягнуў на дрэва, на самую вершаліну, і там закусваў. Ільвіцы падышлі да акацыі, адна палезла да ягуара, ён, вядома, паспрабаваў супраціўляцца, але львіца парвала ягуара імгненна, забіла і скінула на зямлю. Я думаў, яна і антылёпу скіне. Не. Уладкавалася на дрэве і пачала есьці. Пакуль усё ня зьела, ня зьлезла… Дык як з зубрамі?» — «Думаю, можна паехаць. У мяне брат у Берасьці жыве. Пацікаўлюся…» — «Ты паедзеш?» — «Не. Я ў дзяцінстве бачыў, як зубар напаў на машыну. Шофэр, ідыёт п’яны, хацеў зубра пагладзіць. Маўляў, што бык, што зубар — бяз розьніцы. Толькі некалькі крокаў ён зрабіў у бок зубра, той павярнуўся і на шофэра пайшоў. Шофэр схаваўся ў кабіну сваёй «Калхіды». Зубар баднуў бампэр і сышоў. Я глядзеў на гэта праз акно аўтобуса. Страшнавата было. Пасьвіць авечкі і каровы я нават любіў, а да нясвойскіх жывёлаў я абыякавы…»

11.09.2005, 13:23

1944. Глобус і Сікорскі

У архіве Польскага інстытуту і музэю імя генэрала Сікорскага (IPMS, Greaf Britain) ёсьць дакумэнт (Sydn.: XII.3.31) ад 17.VI.1944, у якім згадваецца Сьцяпан Глобус, праваслаўны з Баранавіцкага павету, ён служыў у 1-й танкавай дывізіі, у 9-м стралецкім батальёне.

Выпіску ў архіве зрабіў Ігар Войніч.

Каментары

Цяпер чытаюць

Пад Мінскам адбыўся магутны выбух на газавым трубаправодзе1

Пад Мінскам адбыўся магутны выбух на газавым трубаправодзе

Усе навіны →
Усе навіны

Беларуска абурылася коштам лісічак у 55 рублёў за кілаграм3

Сярэдні заробак «бруднымі» складае 911 даляраў4

Адначасова дзве аварыі пад Мінскам, пацярпелі некалькі чалавек. Людзі кажуць пра зачараваны ўчастак трасы

«Пакуль не чуў, каб беларусаў дэпартавалі». Амерыканскі адвакат пра міграцыйную палітыку ЗША пры Трампе2

Купалаўскі тэатр прапаноўвае новую паслугу: цяпер там можна пабрацца шлюбам13

Крутога айцішніка, які вярнуўся з Грузіі, асудзілі па чатырох палітычных артыкулах10

У Амурскай вобласці Расіі разбіўся самалёт з 49 чалавекамі на борце

Два малыя браты атрымалі моцныя апёкі пры распальванні лазні

Ходзіць легенда, што Озі Осбарн адкусіў галаву жывому кажану. А што ж адбылося насамрэч?2

больш чытаных навін
больш лайканых навін

Пад Мінскам адбыўся магутны выбух на газавым трубаправодзе1

Пад Мінскам адбыўся магутны выбух на газавым трубаправодзе

Галоўнае
Усе навіны →

Заўвага:

 

 

 

 

Закрыць Паведаміць