Adam Hlobus

Saša i małako

Imčym pa praspekcie Miru, što ŭ Maskvie. Za styrnom džypa — Saša Ivanoŭ: «U takim džypie ja jeździŭ pa Tanzanii!» «A ja nie lublu džypaŭ i Afryki, mehapolisy lublu». — «A ŭ mianie ŭsio naadvarot. Voś i ciapier dumaju, što ja rablu ŭ čortavym horadzie. Chočacca ŭ Namibiju, u Tanzaniju… U Afrycy zastałosia šeść sapraŭdnych zapaviednikaŭ, dzie žyvioły jašče pačuvajucca bolš-mienš volnymi. Dyj toje ŭmoŭnaść. Pajechali my fatahrafavać vadapoj nasarohaŭ, a nehry panalivali małaka ŭ łužyny, kab nasarohi zabavilisia pa darozie na vadapoj. «Našto vy heta zrabili?» — «Dziela vas!» Kretyny. A što ŭ vašych zapaviednikach tvorycca?» — «U nas jość Ńju-Jork babrovy. Na Paleśsi, pamiž Mazyrom i Pinskam, jość mehapolis babroŭ. Uražvaje». — «Babior maleńki, a ja lublu vialikich žyviołaŭ: słanoŭ, žyrafaŭ, nasarohaŭ…» — «Zubroŭ u nas chapaje!» — «A možna pryjechać i sfatahrafavać? Tolki nie ŭ zahonie, a ŭ krajavidzie… Ja fatahrafuju vialikich žyvioł u krajavidzie…» — «Drukuješ u časopisach?» — «Nie. Ja zdymaju tolki dla siabie…» — «Apošnija zapaviednyja miaściny?» — «Štości takoje… U Namibii, na minułym tydni, ja zrabiŭ cełuju sieryju zdymkaŭ pra lvicu. Pa savanie išli try maładyja lvicy, a na akacyi siadzieŭ jahuar. Jon zadraŭ niejkuju antylopku, niejkuju kozačku, i zaciahnuŭ na dreva, na samuju vieršalinu, i tam zakusvaŭ. Ilvicy padyšli da akacyi, adna palezła da jahuara, jon, viadoma, pasprabavaŭ supraciŭlacca, ale lvica parvała jahuara imhnienna, zabiła i skinuła na ziamlu. Ja dumaŭ, jana i antylopu skinie. Nie. Uładkavałasia na drevie i pačała jeści. Pakul usio nia źjeła, nia źlezła… Dyk jak z zubrami?» — «Dumaju, možna pajechać. U mianie brat u Bieraści žyvie. Pacikaŭlusia…» — «Ty pajedzieš?» — «Nie. Ja ŭ dziacinstvie bačyŭ, jak zubar napaŭ na mašynu. Šofer, idyjot pjany, chacieŭ zubra pahładzić. Maŭlaŭ, što byk, što zubar — biaz roźnicy. Tolki niekalki krokaŭ jon zrabiŭ u bok zubra, toj paviarnuŭsia i na šofera pajšoŭ. Šofer schavaŭsia ŭ kabinu svajoj «Kałchidy». Zubar badnuŭ bamper i syšoŭ. Ja hladzieŭ na heta praz akno aŭtobusa. Strašnavata było. Paśvić aviečki i karovy ja navat lubiŭ, a da niasvojskich žyviołaŭ ja abyjakavy…»

11.09.2005, 13:23

1944. Hłobus i Sikorski

U archivie Polskaha instytutu i muzeju imia hienerała Sikorskaha (IPMS, Greaf Britain) jość dakument (Sydn.: XII.3.31) ad 17.VI.1944, u jakim zhadvajecca Ściapan Hłobus, pravasłaŭny z Baranavickaha pavietu, jon słužyŭ u 1-j tankavaj dyvizii, u 9-m straleckim bataljonie.

Vypisku ŭ archivie zrabiŭ Ihar Vojnič.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0