We are the children of a black city
we have come out of its belly,
we have become of its voice,
a voice that has no shadow.
Няхай не пакіне нас Восень. Вершы. Тацяна Сапач/Do not abandon us, Autumn. Poems. Taciana Sapač. Менск: Мэдысонт. 2008 — 67 с. 300 ас.
У «Бібліятэчцы «Дзеяслова» выйшаў зборнік выбраных вершаў Тацяны Сапач. З паралельным перакладам на ангельскую, зробленым няўтомнай руплівіцай, «нашым чалавекам у Лёндане», Верай Рыч.
Вось як па-ангельску гучаць першыя радкі верша, які калісьці, ужо песьняй, увайшоў у рэпэртуар «Новага Неба»:
We are the children of a black city
we have come out of its belly,
we have become of its voice,
a voice that has no shadow.
Цяпер чытаюць
«Быў галодны, як з Асвенціма, не еў ні мяса, ні гародніны». Што вядома пра смерць бабруйскага журналіста, на якога завялі крымінальную справу ў Польшчы
Каментары