У Германіі ствараюць акадэмію для навукоўцаў з Украіны, Беларусі і Расіі
Пра сумесную ініцыятыву аб'явілі два буйныя ўніверсітэты — у Кёльне і Боне. Іх мэта — даць магчымасць працаваць тым, хто страціў такую магчымасць з-за вайны або рэпрэсій у сваёй краіне. Цяпер ідзе прыём заявак, піша Deutsche Welle.
Кёльнскі і Бонскі ўніверсітэты, якія адносяцца да найбуйнейшых ВНУ Германіі, вырашылі падтрымаць перш за ўсё ўкраінскіх даследчыкаў і даць ім магчымасць працягнуць сваю навуковую дзейнасць у сябе. Але скарыстацца з гэтай магчымасці могуць і расіяне ды беларусы, якія мусілі пакінуць радзіму з-за палітычнага пераследу.
У новую акадэмію запрашаюць прафесараў, кандыдатаў навук і ў некаторых выпадках аспірантаў. Абедзве ВНУ плануюць выдзеліць для іх па дзесяць працоўных месцаў у памяшканнях універсітэтаў. Акрамя лагістыкі, навукоўцам абяцаюць падтрымку ў вырашэнні адміністрацыйных пытанняў.
Стыпендыі па гэтай праграме не прадугледжаныя, але заснавальнікі акадэміі абяцаюць дапамагчы з падачай заявак на індывідуальнае фінансаванне ў розныя фонды падтрымкі.
Новы праект прадугледжаны ў першую чаргу для прадстаўнікоў юрыдычнай і гістарычнай навук, паліталогіі, а таксама культуралогіі або лінгвістыкі. Вырашальным для прыёму ў акадэмію з'яўляецца тэматычны кірунак працы вучонага. Даследчы праект павінен быць звязаны з Еўропай: еўрапейскія каштоўнасці, гісторыя Еўропы, супастаўленне палітычных і прававых сістэм, параўнальнае мовазнаўства.
Суіскальнікі павінны ведаць англійскую мову, веданне нямецкай пажаданае, але не абавязковае. Прыём дакументаў будзе доўжыцца да канца ліпеня.
Дакладныя тэрміны пачатку працы «Акадэміі ў выгнанні» арганізатары пакуль не называюць. Спачатку трэба будзе набраць дастатковую колькасць падыхзячых кандыдатаў і знайсці для іх фінансаванне. Гэта можа заняць да шасці месяцаў.
Плануецца, што навукоўцы правядуць у Кёльне або Боне два-тры гады, але шмат што залежыць ад далейшага развіцця палітычнай сітуацыі. У цэлым акадэмія задуманая як доўгатэрміновы праект.
Цяпер чытаюць
Кныровіч расказаў, чаму былы дырэктар аршанскіх заводаў пасля вызвалення пайшоў ваяваць за Расію, дзе і загінуў5
Каментары