Кныровіч расказаў, чаму былы дырэктар аршанскіх заводаў пасля вызвалення пайшоў ваяваць за Расію, дзе і загінуў
Днямі стала вядома пра смерць на вайне ва Украіне былога дырэктара двух аршанскіх заводаў Уладзіміра Троіцкага. Да таго, як далучыцца да расійскай арміі, ён паспеў адбыць пакаранне па эканамічным артыкуле ў калоніі, дзе пазнаёміўся з бізнэсменам Аляксандрам Кныровічам. Апошні расказаў «Нашай Ніве» пра тое, якім чалавекам быў Троіцкі і чаму мог абраць такі шлях.
Аляксандр Кныровіч кажа, што пазнаёміўся з Уладзімірам Троіцкім у 2018 годзе, калі яны абодва знаходзіліся ў віцебскай калоніі.
Троіцкага тады асудзілі на 4 гады калоніі ўзмоцненага рэжыму з канфіскацыяй маёмасці — па справе аб злоўжыванні службовымі паўнамоцтвамі пры будаўніцтве аэрадрома ў 2011-2013 гадах.
У калоніі Троіцкі часта ўдзельнічаў у гульнях «Што? Дзе? Калі?», якія Кныровіч арганізоўваў разам з яшчэ адным асуджаным. Былога дырэктара заводаў ён згадвае як жыццярадаснага і інтэлігентнага чалавека.
«Праявіў сябе як чалавек высокага інтэлекту. Калі кажуць пра добрую савецкую адукацыю, маюць на ўвазе такіх людзей», — згадвае ён.
Але па адной тэме зняволеныя нямала сварыліся: Троіцкі быў прыхільнікам рускага міру.
«Я не мог зразумець, як у адным чалавеку можа спалучацца дастаткова сур’ёзны ўзровень адукацыі і такі погляд на свет. Але тым не менш ён спалучаўся. Ён чытаў расійскія газеты і часопісы ў калоніі. Пасля некалькіх сур’ёзных спрэчак мы вырашылі, што гэтыя тэмы з ім абмяркоўваць не будзем, каб не пачынаць непатрэбны канфлікт», — распавядае Кныровіч.
Троіцкага не адпусцілі па сканчэнні тэрміну. Незадоўга да меркаванага вызвалення далі ход другой крымінальнай справы супраць дырэктара заводаў.
«Ён на маіх вачах выйшаў з клуба, атрымаўшы гэту паперку (пра другую крымінальную справу — НН.), — абсалютна шэрага колеру чалавек. Адвезлі яго з калоніі ў СІЗА на яшчэ адзін суд. Як я памятаю, яму дадалі тры гады за другую справу. Даседжваў у калоніі ў Бабруйску», — распавядае Кныровіч.
Троіцкі выйшаў з калоніі ў студзені 2023 года, пачаў шукаць сабе працу. Але ў Оршы для яго нічога не было, удакладняе Аляксандр па інфармацыі ад іх агульных знаёмых.
У нейкі час ён сказаў блізкім, што «едзе ў Сібір зарабляць грошы». З’ехаў — і сапраўды дасылаў сродкі сям’і. А потым перастаў. Праз нейкі час знаёмыя высветлілі, што ён загінуў за Расію.
«Я ўпэўнены, што калі б у яго была нармальная праца, то ніякіх шансаў на тое, каб ён паехаў на вайну, не было б. Гэта было ад адчаю, ад немагчымасці забяспечыць сябе і сям’ю. Я бачыў шмат розных людзей у калоніі. Наконт некаторых сказаў бы, што яны гатовы пайсці забіваць кагосьці. Але гэта быў абсалютна не такі чалавек», — кажа Кныровіч.
Да Троіцкага было паважлівае стаўленне сярод зняволеных, ён ніколі не выклікаў праблем.
«Для мяне гэта вельмі трагічная гісторыя. Калі стасаваўся з ім у калоніі, разумеў яго любоў да рускага свету і Пуціна, не меў адчування, што гэты чалавек хоча кагосьці забіць і сам асабіста ўсталяваць расійскі сцяг у Кіеве».
Паводле інфармацыі ўкраінскага праекта «Хачу жыць», 1 верасня 2023 года Уладзімір Троіцкі падпісаў кантракт з расійскай арміяй, а ўжо 5 лістапада 2023 года загінуў.
Цяпер чытаюць
Каментары
надеюсь, что ОНО не успело никого убить.