Паводле Скоблы, паэзію Юркі Голуба ён шануе здаўна:
«Палюбіў са школьных гадоў, калі двойчы на месяц у нашу хату пошта прыносіла раёнку з літстаронкай «Зоры над Зальвянкай». Тыя вершы і сёння лёгка, як камп'ютарныя файлы, адкрываюцца ў маёй паточанай шашалем гадоў памяці: «І хрусне поўня, як сургуч, за шклом апостальскае пошты», або: «У памяці, як бліц, успыхне не для згубы калчан згрубелы дуба для схову бліскавіц».
Том выбранага з творчасці Юркі Голуба складаецца з 560 старонак. Апрача паэзіі, у яго ўвайшла кароткая проза, артыкулы, раней не апублікаваны дзённік і вялікая перапіска з Ларысай Геніюш і Рыгорам Семашкевічам.
«Гэты том я ў думках паабяцаў Юрку Голубу дажджлівым кастрычніцкім днём 2020 года, калі пасля адпявання ў старажытнай Каложы ён навечна выправіўся на сваю радзіму, на сваю Зэльвеншчыну, на свой горненскі хутар. І вось нарэшце ўздыхнуў з палёгкай — абяцанне выкананае», — падсумаваў свой допіс Скобла.
Юрка Голуб (1947—2020) — паэт і перакладчык родам з Горна на Зэльвеншчыне. Амаль усё сваё дарослае жыццё ён пражыў у Гродне і быў адным з найвыбітнейшых беларускіх літаратараў, якія калі-небудзь жылі і стваралі ў гэтым горадзе.
Цяпер чытаюць
«З татам вырашылі: наспеў час вучыцца па-беларуску». Жанчына расказала, як у 80-я гады ездзіла за 20 кіламетраў ад Мінска дзеля адукацыі на роднай мове

«З татам вырашылі: наспеў час вучыцца па-беларуску». Жанчына расказала, як у 80-я гады ездзіла за 20 кіламетраў ад Мінска дзеля адукацыі на роднай мове
Зніклы Анатоль Котаў быў партнёрам самага высокапастаўленага беларускага разведчыка, які пераехаў у Польшчу. Тут можа быць ключ да разгадкі яго знікнення

Каментары
дзе набыць?