«Купалаўцы» ў Варшаве пакажуць прэм’еру «Сфагнум» паводле рамана Віктара Марціновіча
Вольная тэатральная група «Купалаўцы» завяршае год прэм’ерай спектакля «Сфагнум» паводле рамана беларускага пісьменніка Віктара Марціновіча. Прэм’ера адбудзецца 22 снежня ў Варшаве на сцэне «Перадавік» Драматычнага тэатра (Teatr Dramatyczny) па адрасе ul. Olesińska, 21.
«Праца дапамагае нам быць бліжэй адно да аднаго, адчуваць вашу падтрымку, рассейвае цемру і дорыць надзею на выхад з адвечнай багны. Ці нават на саму пераацэнку гэтай з’явы. У гэтым снежні мы зацягнем вас у наша балота», — анансуюць новую працу артысты.
Ролі ў «Сфагнуме» выконваюць: Сяргей Чуб, Мікалай Стонька, Аляксандр Зелянко, Аляксандр Казела, Алег Гарбуз, Міхась Зуй, Зоя Белахвосцік, Аляксандр Гарцуеў, Валянціна Гарцуева, Кацярына Яворская, Ігар Сігоў. Сцэнаграфія, касцюмы — Аляксандра Канарска.
Рэжысёр, аўтар інсцэніроўкі — Аляксандр Гарцуеў. Аўтар перакладу рамана на беларускую мову — Віктар Рыжкоў.
У спектаклі будзе выкарыстана музыка Міхала Клеафаса Агінскага, Антоніа Вівальдзі, Жана-Марка Біркгольца, Aляксандра Зелянко, Дзмітрыя Фрыгі.
«Сфагнум» — гэта сума назіранняў за тым, як дзіўна ўсё ўладкавана ў сучаснай Беларусі, сфармуляваная ў не зусім цэнзурнай форме. Гэта не спектакль пра вёску. Гэта не спектакль пра балота. Гэта спектакль пра абсурд, у які пагрузілася Беларусь», — адзначаецца ў анатацыі да пастаноўкі.
«Што значыць сфагнум? Сфагнум — гэта балотная расліна, тарфяны мох. Як кажа адзін з герояў п’есы: «Тут з яго ўсё, паглядзіце пад ногі: купіны — жывы сфагнум, торф — перагнілы сфагнум. Партызаны сухі сфагнум бралі замест бінтоў і ваты. А людзі мясцовыя, калі хаты будуюць, сфагнум між бярвення кладуць, каб цёпла было. А яшчэ ён гарыць добра. Сфагнум — лекі, сфагнум — паветра, сфагнум — агонь, сфагнум — вада, сфагнум — зямля пад нагамі. Уся краіна — сфагнум».
Анлайн-трансляцыя спектакля будзе даступная на YouTube-канале «Купалаўцы» ў дзень прэм’еры ў 21.00 па Мінску.
Пастаноўка была ажыццёўлена пры падтрымцы Тэатральнага інстытута імя Збігнева Рашэўскага, Драматычнага тэатра Варшавы, Фонда «Тутака», Музея Вольнай Беларусі і фінансавай дапамозе Стабілізацыйнага фонду.
Усе падрабязнасці — на старонцы «Купалаўцы» ў сацсетках. Падтрымаць тэатр у выгнанні можна тут.
Беларус жыве ў доме, які пабудаваў з саломы, пяску і гліны. Пры гэтым ён — адзіны жыхар вёскі. Як адчуванні?7
Каментары