Выдавецтва збірае замовы на ананімную кнігу, якая напісана ў Беларусі пра жыццё там
Гэта ананімны дзённік жанчыны, якая апісвае сваё жыццё ў Беларусі з сакавіка 2021 года па люты 2022-га. Падзеі адбываюцца ўжо пасля асноўнай хвалі пратэстаў, але рэпрэсіі і страх працягваюцца. Аўтарка паказвае не толькі палітычны і грамадскі кантэкст, але і як гэта ўплывае на асабістае.
«Дзённік» быў напісаны ў Беларусі ў 2021-2022 гадах.
«Яго публікацыя з кожным годам станавілася ўсё больш далікатнай і небяспечнай, бо сітуацыя пасля падаўленай рэвалюцыі абвастралася, і адначасова ўсё менш і менш навін даходзіла да знешняга свету. Аўтарка сутыкнулася з выбарам: альбо самастойна цэнзураваць дзённік, альбо апублікаваць яго пад псеўданімам. Самацэнзура была выключана, а псеўданім, не абраны добраахвотна, больш абмяжоўвае, чым вызваляе. Таму было вырашана зрабіць немагчымасць назваць аўтара бачнай: месца, дзе павінна з'явіцца імя, застаецца пустым», — тлумачыць праект «33 кнігі для іншай Беларусі».
Рэвалюцыя, эміграцыя, разбурэнне сетак — важныя, але не адзіныя тэмы ў гэтым дзённіку. Такія тэмы, як каханне, адносіны з бацькамі, павага да сябе і ўласная цэласнасць, не знікаюць у рэвалюцыі, а становяцца яшчэ больш вострымі.
«Калі рашэнне застацца ў Беларусі адкідаецца як няспелае, калі чалавек жыве як гомасэксуал у краіне, дзе для гэтай ідэнтычнасці няма месца ў публічнай прасторы, калі найбліжэйшых сяброў выклікаюць на допыт, многія экзістэнцыяльныя пытанні ўзнікаюць па-новаму і незвычайна. Дзённікавыя запісы адлюстроўваюць барацьбу за прасторы, дзе рух усё яшчэ магчымы, прасторы свабоды ў застылай сітуацыі, дзе кожны рух можа быць небяспечным. Напісанне дзённіка становіцца рухам, які падтрымлівае жыццё», — піша выдавецтва «Мяне няма», якое працуе ў выгнанні ў Варшаве і дзе выйдзе кніга.
Кнігу ўжо можна замовіць загадзя.
Цяпер чытаюць
Стрыжак: Я проста гаўно, я ляжу на дне самай бруднай канавы і адтуль спрабую нешта сказаць у сваю абарону34
Каментары