Па-беларуску выйдзе «Беларускі снайпер» пасла Шарэпкі, а Квяткоўскі напісаў працяг «Фрашак»
Выйдуць друкам палітычны трылер Лешака Шарэпкі, перавыданне пераможцы Прэміі Гедройця «Быў у пана верабейка гаварушчы…» Змітра Бартосіка і новыя фрашкі Севярына Квяткоўскага, піша «Будзьма».
Лешак Шарэпка «Беларускі снайпер»
(у перакладзе Алеся Плоткі; вокладка Arthur Vakarov)

Раман Лешака Шарэпкі «Беларускі снайпер» натхнёны творамі Тома Клэнсі і Роберта Ладлума. Ён адлюстроўвае сучасную беларускую рэальнасць, дазваляе глыбей зразумець як сутнасць аўтарытарнага рэжыму, так і матывы тых, хто адважваецца рызыкаваць жыццём, каб яго перамагчы. Сістэма разглядае людзей у якасці інструментаў, змагаецца з іх салідарнасцю і незалежнасцю, манапалізуе праўду і навязвае ўласны кодэкс паводзін.
Алег Прыбылоўскі, верны прэтарыянец беларускага прэзідэнта, пераконваецца ў тым, калі апынаецца перад выбарам і вырашае змагацца за сваё вялікае каханне і захаванне чалавечай годнасці. На гэтым шляху ён сустракае Паўла Шэрата, журналіста, які шмат гадоў імкнецца раскрыць змрочную таямніцу беларускага эскадрона смерці. Абодва кідаюць выклік цынічнаму і бязлітаснаму дыктатару. Задача, якую бярэцца выканаць Алег, каб выкрыць злачынную сістэму і выратаваць каханую, прыводзіць яго на мяжу паміж жыццём і смерцю.
Севярын Квяткоўскі «Мы ідзём на марш»

Слова «фрашка» ў сучасным значэнні — аднагодак незалежнай Беларусі. У 1991 годзе Сяргей Дубавец заснаваў інтэлектуальнае выданне «Наша Ніва» (1991—2000), якое на ідэі беларушчыны ядналася з аднайменнай газетай пачатку ХХ ст.
У рэдацыйнай працы Сяргей Дубавец, сярод іншага, прапанаваў словам «фрашка» называць кароткую літаратурную форму з дыяпазонам — ад замалёўкі да міні-апавядання. Вясёлую ці сумную, але заўсёды іранічную.
«Фрашка» з XVI стагоддзя мела падобнае значэнне — толькі ў вершаванай форме і з ухілам у неабавязковасць: штосьці кшталту драбязы, гарэзлівасці, выбрыкаў.
Севярын Квяткоўскі праз абраны, нібыта выключна лёгкі, фармат фрашак раскрывае рысы эпохі станаўлення новага беларускага грамадства, дзе старая, савецкага ўзору, архаіка сутыкаецца з людзьмі новага мыслення — з новымі беларусамі, якія хочуць больш паветра, больш прасторы і больш беларускасці для сябе.
Зміцер Бартосік «Быў у гаспадара верабейка гаварушчы»

У гэтай кнізе няма агульнавядомых фактаў і амаль няма вядомых сюжэтаў. Зміцер Бартосік сабраў разам гісторыі, пра якія сведкі адважыліся распавесці толькі пры канцы жыцьця.
Тым не менш, факты і сюжэты складаюцца ў карціну Беларусі ХХ стагоддзя, і нельга сказаць, што гэтая карціна няпоўная або непраўдзівая. Яна распавядае пра мяжу дабра і зла ў душы беларускага чалавека, якую адныя пераходзілі, рабуючы панскія сядзібы, а іншыя не пераходзілі, пашыраючы асвету і памнажаючы дабрабыт.
Вершы для дзяцей малодшага і сярэдняга школьнага ўзросту грузінскага паэта Васіла Гулеуры «Мзія і Сонейка»

(у перакладзе Юр'я Несцярэнкі)
Васіл Гулеуры — грузінскі дзіцячы пісьменнік, аўтар больш за 30 апублікаваных кніг за два дзесяцігоддзі пісьменніцкай дзейнасці. Яго творы былі ўзнагароджаныя некалькімі нацыянальнымі літаратурнымі прэміямі: прэміяй імя Якаба Гогебашвілі (тройчы), прэміяй Сагурама, прэміяй Цэра. Быў намінаваны на прэмію памяці Астрыд Ліндгрэн у 2018 і 2024 гадах. Яго апавяданні і вершы перакладзеныя на англійскую, французскую, нямецкую, літоўскую і шэраг іншых моў.
Юры Несцярэнка — пісьменнік, перакладчык, паэт, сябра Саюза беларускіх пісьменнікаў, аўтар кніг прозы і публіцыстыкі. Для дзяцей напісаў кнігі «Чароўныя назвы» і «Неверагодны свет». У 2022 годзе, у Тбілісі, падчас правядзення міжнароднага літаратурнага фестываля, пазнаёміўся з Васілам Гулеуры. Вынікам творчага супрацоўніцтва беларускага і грузінскага літаратараў сталі пераклады дзіцячых вершаў спадара Васіла на беларускую мову.
Кнігі можна будзе набыць на кніжных кірмашах падчас:
Festiwal TUTAKA| Фестываль TUTAKA 11-13 ліпеня 2025 ва ўрочышчы Борык непадалёк Гарадка
Piknik LTCŃ w Krakowie / Пікнік Letucień у Кракаве 26 ліпеня 2025
У інтэрнэт-кнігарні Kamunikat.shop — перадзамова ўжо сёння!
Каментары