«Reform» adkazaŭ Buhaju: «Łukašenka zastaniecca sam-nasam z Rasijaj»

Vialikaja imaviernaść, što ŭžo zaŭtra ŭ Stambule pačnucca pieramovy Rasii i Ukrainy. Pakul składana kazać pra farmat vyznačalnaha dyjałohu i pra jaho pierśpiektyvy. Adnak nielha vyklučać, što vynikam apyniecca kali nie tryvały mir, to chacia b pieramirje.

Niekatoryja ekśpierty miarkujuć, što zakančeńnie vajennych dziejańniaŭ daść šaniec na pierazahruzku i Biełarusi. Ideja važnaja, ale ci ŭsio ŭstupnyja pry hetym uličanyja?

Na «Našaj Nivie» byŭ apublikavany artykuł Mikoły Buhaja «Spynieńnie ahniu pamiž Rasijaj i Ukrainaj daje šaniec na pierazahruzku i ŭ Biełarusi». U joj aŭtar adznačaje, što zakančeńnie vajennych dziejańniaŭ i novaja palityčnaja situacyja, jakaja ŭźnikła ŭ suviazi z hetym, daść biełaruskamu režymu šaniec «pieraviarnuć sumnuju staronku» historyi našaj krainy. I stanie momantam, «kali Minsk moh by niešta źmianić — u adnosinach z susiedziami, z Zachadam u cełym i, pierš za ŭsio, sa svaim ułasnym narodam». Aŭtar adznačaje: «Prychilniki Łukašenki vyklučajuć źmienu sistemy ci ŭłady, adnak mahčymyja varyjacyi ŭ ramkach isnaj sistemy». Tolki ad režymu zaležyć, ci adbuducca ŭ Biełarusi źmieny, zaklučaje aŭtar.

Momant idzie sapraŭdy adkazny, tak što prablema aktualizavana svoječasova. Zrazumieły i farmat, i łakaničnaść farmulovak tekstu — raźlik, mabyć, budujecca na tym, što tekst patrapić u manitorynh presy, jaki kładziecca na stoł Łukašenki. I palityk źviernie na jaho ŭvahu.

Inšaje pytańnie, jakija vykliki ŭ rečaisnaści staviać pierad režymam mahčymyja pieramovy? Što moža rušyć uśled za miram ci ž pieramirjem? I jakoj reakcyi na hetyja padziei možna čakać ad aficyjnaha Minska?

Mikoła Buhaj u svaim artykule prychodzić da važnaj vysnovy: pa vynikach vajny «Rasija nie damahłasia taho, čaho chacieła». Adnak nastupstvy hetaha faktaru aŭtaram, jak ujaŭlajecca, da kanca nie ŭličany.

Skažam tak — Rasija damahłasia svajho nie da kanca. Da pieršapačatkova pastaŭlenych metaŭ — źmieny ŭłady va Ukrainie, nie kažučy ŭžo pra źniščeńnie ŭkrainskaj dziaržaŭnaści i akupacyi novych ukrainskich rehijonaŭ pakul jašče daloka. «Pradać» takija vyniki ŭłasnamu nasielnictvu, jakoje znachodzicca va ŭra-patryjatyčnym ekstazie, jak paŭnavartasnuju pieramohu Kramlu možna, ale nie biez prablem. Dy i sam Uładzimir Pucin naŭrad ci zadavolicca vynikam.

A nie za harami 2030 hod — čarhovyja «vybary» ŭ Rasii. I Pucinu treba rabić rasijskamu hramadstvu novyja «padarunki» — pa anałohii z Krymam i akupavanymi RF ukrainskimi terytoryjami.

Ciažka nie zaŭvažyć, što łukašenkaŭskaja Biełaruś idealna padychodzić na rolu takoha «padarunka». Zdajecca, u Rasii nichto navat nie sumniavajecca — hety jabłyčak chutka sam upadzie da ich u ruki. A pry nieabchodnaści dastatkova źlohku patreści dreva, na jakim jano visić. A što moža pieraškodzić Maskvie zładzić takoje ŭzvarušvańnie?

Biełaruski režym lepš za inšych uśviedamlaje pahrozu i pierśpiektyvy, jakija pałochajuć. Čaho vartyja adčajnyja sproby Łukašenki praleźci za stoł pieramoŭ pa ŭrehulavańni vajny i atrymać harantyi ŭ ramkach mahčymaj novaj sistemy rehijanalnaj biaśpieki. Atrymaj jon takija harantyi, mahčyma, i mieła b sens pajści na novuju libieralizacyju i «pieraviarnuć sumnuju staronku». Paśla vizitu Łukašenki ŭ Maskvu ŭ sakaviku 2025 hoda hetyja nadziei źnikli — Pucin demanstratyŭna «nie zrazumieŭ» pytańnia pra intaresy Biełarusi.

Vychodzić, vynikam miru abo pieramirja ŭ rasijska-ŭkrainskaj vajnie apyniecca toje, što Łukašenka ŭ najbližejšaj pierśpiektyvie zastaniecca sam-nasam z Rasijaj. Z Pucinym, jaki nie atrymaŭ kančatkovuju pieramohu va Ukrainie i prahnie novych ździajśnieńniaŭ. Pamnažajem heta na praźmiernuju zaležnaść Minska ad Maskvy, i atrymlivajem vielmi tryvožny vynik.

My na parozie novaj ataki Kramla ŭžo navat nie na suvierenitet Biełarusi, jak heta było ŭ 2018-2020 hadach, a na starejučaha Łukašenku asabista. Pieršyja zvanočki startu hetych pracesaŭ my nazirali zusim niadaŭna. Vierahodnaść budučaha supraćstajańnia z Kramlom vielmi vialikaja.

Jak paviadzie siabie biełaruski režym va ŭmovach razharajučahasia kanfliktu z Rasijaj i narastajučaha cisku ź jaje boku? Raźličvać na niejkuju libieralizacyju ŭ takoj situacyi, jak ujaŭlajecca, nie davodzicca. Naadvarot, sistema pavinna stać jašče bolš žorstkaj dla taho, kab vytrymać nacisk z boku Maskvy. A značyć, niama nijakaha sensu spyniać represii.

Heta nie admianiaje sprob biełaruskaha režymu palepšyć adnosiny z Zachadam — naprykład, vyzvalajučy palitviaźniaŭ i vykidajučy ich za miažu. U pieršuju čarhu tych, chto tak ci inakš na słychu (polskija aktyvisty, supracoŭniki jeŭrapiejskich arhanizacyj, japonskija «špijony», demakratyčnyja lidary i hetak dalej). Ale ŭnutry krainy situacyja z represijami, z baraćboj ź inšadumstvam nie palepšycca. Zanadta vialikija dla režymu ryzyki ad nastupstvaŭ navat samaj akuratnaj palityčnaj libieralizacyi.

Sami ž hetyja sproby režymu dziejničać na zachodnim kirunku, chutčej za ŭsio, buduć tarpiedavacca Kramlom. Instrumientaŭ chapaje. Sarvacca z rasijskaha kručka značna składaniej, čym na im apynucca. Nadzieja chiba što na «čornych lebiedziaŭ». Časam jany ŭsio ž taki prylatajuć. Padobna na toje, mienavita na hetaj nadziei aficyjny Minsk siońnia i buduje svaje płany na budučyniu.

• 11
• 1
• 0
• 3
• 0
• 3
• 0
• 1