U Sule adznačyli Kupalle. Haściej było stolki, što na darohach utvarylisia zatory
U Vialikim kniastvie Suła z 4 pa 6 lipienia adśviatkavali Kupalle — adno z samych mistyčnych i samabytnych biełaruskich śviataŭ. Žadajučych trapić na jaho było stolki, što na darozie adbyŭsia kałaps.
Hości śviata mahli dałučycca da roznych majstar-kłasaŭ: pa tkactvie ziołkami, kupalskich śpievach i placieńni viankoŭ. Hučali staradaŭnija pieśni, ładzilisia hulni i zabavy. Hości častavalisia stravami narodnaj kuchni, a ŭviečary adbyłosia ŭračystaje raspalvańnie kupalskaha vohnišča.
Kulminacyjaj śviatkavańnia stali tradycyjnyja skoki praz vohnišča i puskańnie viankoŭ pa vadzie — staražytnyja abrady, źviazanyja z ačyščeńniem, kachańniem i nadziejaj.
Ludziej było stolki, što na darohach utvaryŭsia transpartny kałaps.
Jak raspaviała ŭ tyktoku karystalnica Iryna Sobal, za 5 km ad Suły ŭtvaryŭsia korak. Ludzi kidali mašynu i šli pieššu, a niekatoryja navat u adčai razvaročvalisia.
Kamientary
Zamiest adnaŭleńnia sapraŭdnych histaryčnych pomnikaŭ, majontkaŭ, pałacaŭ - pabudavać Sułu i aprakinuć tam čaračku