Eduardu Hierasimoviču, šmathadovamu dyrektaru Nacyjanalnaha akademičnaha dramatyčnaha teatra imia M. Horkaha, było 80 hadoŭ.
5 lipienia 2025 hoda nie stała Eduarda Ivanaviča Hierasimoviča — zasłužanaha rabotnika kultury Respubliki Biełaruś, čałavieka, jaki bolš za čatyry dziesiacihodździ addaŭ biełaruskaj scenie. Pra heta paviedamiła Ministerstva kultury Respubliki Biełaruś.
Eduard Hierasimovič naradziŭsia ŭ 1945 hodzie ŭ Samarskaj vobłaści Rasii ŭ biełaruskaj siamji. Jaho baćki pachodzili sa Słuckaha rajona, ale padčas vajny maci była evakuiravana, a baćka pajšoŭ na front. Paśla vajny siamja niekatory čas žyła ŭ Rasii, adnak z vychadam na piensiju baćki viarnulisia na radzimu — u Astrašycki haradok pad Minskam. Tudy paśla słužby ŭ armii pierajechaŭ i Eduard.
Pracoŭny šlach pačynaŭ ź Minskaha avijacyjnaha zavoda, a ŭ volny čas jon hraŭ u stvoranym im ža samim vakalna-instrumientalnym ansambli «Arfiej».
Luboŭ da mastactva pryviała jaho ŭ teatralna-mastacki instytut, dzie jon atrymaŭ śpiecyjalnaść «kłubny rabotnik». Paśla zakančeńnia instytuta pracavaŭ mietadystam u adździele kultury Minskaha rajvykankama.
U 1975 hodzie Hierasimovič pryjšoŭ u teatr imia Maksima Horkaha na pasadu namieśnika dyrektara. Praź piać hadoŭ jaho zaprasili ŭ Ministerstva kultury, dzie jon uznačaliŭ adździeł teatraŭ, ale, jak sam paźniej kazaŭ, «papierki chutka nadakučyli — chaciełasia žyvoj pracy». Jon nienadoŭha pierajšoŭ u Kupałaŭski teatr, dzie pracavaŭ namieśnikam dyrektara, a zatym viarnuŭsia ŭ Horkaŭski teatr, užo jak dyrektar.
Mienavita pry im teatr atrymaŭ zvańni «akademičny» (1994) i «nacyjanalny» (1999), staŭ viadomym nie tolki ŭ Biełarusi, ale i za jaje miežami.
Za svoj uniosak u kulturu Biełarusi Eduard Ivanavič byŭ adznačany roznymi ŭznaharodami, u tym liku miedalom Francyska Skaryny.
Na vajnie va Ukrainie zahinuŭ były dyrektar dvuch aršanskich zavodaŭ4
Kamientary