Raniej muziej viadomaj biełaruskaj paetki, jakaja pachodziła z tych miaścin, byŭ u škole ŭ vioscy Parečča, u jakoj Jaŭhienija Janiščyc vučyłasia ŭ 9‑10 kłasach. Adnak ciapier hetuju škołu zakryli, a sabranyja muziejnyja ekspanaty stali pa sutnaści nikomu nie patrebnyja, paviedamiła ŭ sacsietkach piśmieńnica Aksana Sprynčan.

Paśla zakryćcia škoły ekspanaty skłali ŭ skrynki i advieźli ŭ Pinskuju rajonnuju biblijateku, dzie jany ciapier i stajać.
Pry hetym, jak śćviardžajecca, Mierčycki etnahrafičny muziej, jaki znachodzicca ŭ byłoj škole, dzie Janiščyc vučyłasia ŭ 5—8 kłasach, admoviŭsia ŭziać hetyja ekspanaty da siabie, choć maje prastornyja pamiaškańni. Bolš taho — u hetym muziei nibyta niama navat partreta znakamitaj ziamlački.

Jaŭhienija Janiščyc (1948—1988) — biełaruskaja paetka i pierakładčyca. Naradziłasia ŭ vioscy Rudka na Pinščynie, z rańniaha dziacinstva zachaplałasia paezijaj, drukavacca pačała jašče školnicaj. Skončyła fiłfak BDU, pracavała ŭ hazietach i časopisach, była viadomaj i pryznanaj paetkaj. Pavodle słoŭ Vasila Bykava, «Ženia była samaja talenavitaja z usich samych talenavitych paetes Biełarusi, samaja cnatlivaja i daskanałaja». U 1988 hodzie skončyła žyćcio samahubstvam, skočyŭšy z akna šmatpaviarchovika ŭ Minsku.
Ciapier čytajuć
«Pieraapranuŭsia ŭ amapaŭca i dyryžyravaŭ čornaj dubinkaj». Adzin z zasnavalnikaŭ «Volnaha choru» — pra akcyi ŭ handlovych centrach u 2020‑m i pracu ŭ fiłarmonii ŭ Litvie

Kamientary