"Яйкагаловыя" завалілі ўсю службу
…і старанна робяць выгляд, што ўпершыню чуюць пра сякеру пад лавай. Піша ў сваім блогу Аляксандар Класкоўскі.
У айчыннага начальства мэтода ўнівэрсальная: калі справа буксуе — запатрабаваць яшчэ болей сувора. Цяпер вось надышла чарга "нашых яйкагаловых". Гаворка пра першы зьезд навукоўцаў.
З высокай трыбуны ім тлумачаць важнасьць інавацыйнага разьвіцьця. "Яйкагаловыя" старанна робяць выгляд, што ўпершыню чуюць пра сякеру пад лавай.
Між тым яшчэ пры канцы 90-х, калі Акадэмію навук узначальваў Аляксандар Вайтовіч ("апошні прэзыдэнт", як ён жартуе), адтуль наверх рэгулярна ішлі паперы з прапановамі. І наконт інавацыйнага шляху, і наконт парку высокіх тэхналёгіяў, і наконт дывэрсыфікацыі відаў паліва… І ўсё клалася пад сукно. На чорта тая — язык зломіш! — ды-вэр-сы-фі-ка-цыя, калі Расея ў абмен на інтэграцыйныя байкі дае танных газу й нафты колькі ўлезе!
Вайтовіч быў ня толькі "апошнім прэзыдэнтам", але й апошнім кіраўніком Акадэміі, выбраным паводле канонаў акадэмічнай дэмакратыі, на канкурэнтнай аснове. Мясьніковіча потым прызначылі прэзыдэнцкім указам. Перад тым быў выдадзены дэкрэт з гучнай назвай — "Аб павышэньні ролі навукі і рэфармаваньні Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі". Фактычна ж, лічыць Вайтовіч, "флагман" ператварылі ў звычайную бюракратычную ўстанову, а саму навуку пашыхтавалі на вэртыкальны ўзор. Зараз жа высьвятляецца, што гэтыя яйкагаловыя завалілі ўсю службу!
"Сахаравых на гэтым зьезьдзе ня будзе!" — пачуў я напярэдадні ад кагосьці са знаёмых. Натуральна, сэлекцыя была адмысловая. Такія, як экс-прэзыдэнт Вайтовіч, у лік уганараваных ня трапілі. "Там" не даруюць дысыдэнцкіх грахоў.
Зрэшты, гаворка не пра амбіцыі ды крыўды.
"Звышзадачу — забясьпечыць інавацыйнае разьвіцьцё — гэты зьезд, канешне ж, ня вырашыць, — падзяліўся са мной меркаваньнямі акадэмік Вайтовіч. — Па-першае, такія праблемы ўвогуле не вырашаюцца на зьездах. Па-другое, сьмешна патрабаваць ад навукоўца вялікай аддачы, увесь час прымушаючы яго хадзіць на паўсагнутых… Па-трэцяе, айчынная экономіка неўспрымальная да інавацыяў".
Што да апошняга моманту, то вось, дарэчы, грунтоўны артыкул эканаміста Леаніда Злотнікава. Экспэрт даходліва тлумачыць, у прыватнасьці, чаму мэнэджэры заходніх кампаній не бяруць на працу невукаў-сваякоў ці "блатных" і чаму там фірмы самі ганяюцца за рознымі ноў-хаў.
Ну а што да к.к.дз. зьезду навукоўцаў, то прапаную экспэрымэнт. Вось тут — "рыба", праект выніковай рэзалюцыі ("Заслухаўшы выступленьне Прэзыдэнта…", "дзякуючы намаганьням Кіраўніка дзяржавы…" і г.д.). Параўнайце з тым, што зьявіцца пастфактум у друку і знайдзіце дзесяць адрозьненьняў:)
Каментары