У расійскай рэспубліцы Карэлія ў рамках частковай мабілізацыі мясцовых жыхароў паспрабавалі ўручыць позвы ў вёсцы Шалтозера Прыанежскага раёна. Каб нікога не выпусціць, адміністрацыя вёскі нават абтэлефанавала дамы прызыўнікоў і паспрабавала звязацца з імі ў сацсетках, аднак ніхто не прыйшоў — высветлілася, што мужчыны замест гэтага адправіліся ў лясы.
Адміністрацыя вёскі Шалтозера звязвае гэты казус з сезонам збору журавін. Чыноўнікі ўпэўненыя — якраз у гэты час жыхары сыходзяць па ягады ў закінутыя вёскі і паляўнічыя домікі дзесьці ў лясах. Пры гэтым дзе менавіта цяпер знаходзяцца мужчыны, ніхто сказаць не можа.
Карэльскія актывісты адзначаюць, што гэтак жа сама на лясныя промыслы сышла частка прызыўнікоў з сяла Рыбрэка, там удалося мабілізаваць толькі некалькі чалавек.
І Шалтозера, і Рыбрэка — сёлы, у якіх жывуць у асноўным вепсы, малалікі фіна-вугорскі народ. Вепсаў вельмі мала, іх агульная колькасць не перавышае 6 500 чалавек, а жывуць яны, апрача Карэліі, таксама ў Валагодскай і Ленінградскай абласцях.
Шалтозера, дзе жывуць каля 800 чалавек — адзін з цэнтраў вепскай культуры, у 1995—2004 гадах яно было цэнтрам Вепскай нацыянальнай воласці, пакуль гэтую аўтаномію не ліквідавалі.
Па закону вепсы ўвогуле не падлягаюць абавязковаму прызыву, бо такім малым народам афіцыйна дазволена замяняць вайсковую службу альтэрнатыўнай. Але ў цяперашняй Расіі на законы глядзяць мала.
Цяпер чытаюць
Інжынера-канструктара з упраўлення «Пеленга», якое робіць тэхніку для расійскага войска, асудзілі па палітычных артыкулах2
Каментары
Главное следовать принципам ‘’миролюбивой политики’’- все для человека и во имя человека.