Лукашэнка: Наша найвялікшая заслуга, што краіна не паддалася навамодным тэндэнцыям глабалізацыі
Адданасць традыцыям і маральнасці дапамагае Беларусі пераадольваць эканамічныя цяжкасці,
заявіў 8 студзеня Аляксандр Лукашэнка на цырымоніі ўручэння прэмій «За духоўнае адраджэнне» і спецыяльных прэмій дзеячам культуры і мастацтва за 2009 год.
Паводле паведамлення прэс-службы прэзідэнта, Лукашэнка адзначыў, што 2009 год быў вельмі складаным і напружаным для ўсяго свету, і Беларусь не стала выключэннем. «Атрымаць урокі мы зможам толькі ў тым выпадку, калі зразумеем сапраўдныя прычыны катаклізмаў, якія адбыліся ў свеце, высветлім, што ляжала ў аснове тых выпрабаванняў і ўзрушэнняў, якія давялося зведаць мільёнам жыхароў планеты», — сказаў беларускі кіраўнік.
Ён лічыць, што эканамічны крызіс стаў наступствам крызісу духоўнага:
«Людская зайздрасць, крадзяжы, падман, спекуляцыі на фінансавых рынках, карупцыя назапашваліся гадамі і захліснулі ўвесь свет. Духоўны крызіс нашмат страшнейшы за любыя эканамічныя ўзрушэнні, таму што пераадолець яго значна складаней, і ідзе на гэта значна больш часу. Здрадніцтва, подласць, хлусня раз'ядаюць душу, падрываюць фізічнае і маральнае здароўе не толькі асобнага чалавека, але і цэлых нацый, народаў».
«Нашу краіну часта папракаюць у тым, што па сваіх маральных апорах яна як быццам засталася ў мінулым, не паддалася навамодным тэндэнцыям глабалізацыі. Што ж, магчыма, і так. Але я перакананы: гэта наша найвялікшая заслуга», — заявіў Лукашэнка. Паводле яго меркавання, трэба «ганарыцца тым, што паняцці маральнасці і духоўнасці для нас па-ранейшаму святыя, на іх мы выхоўваем сваіх дзяцей, будуем дзяржаўную ідэалогію».
Вопыт мінулага года паказаў, што краіны, якія стаяць на варце сваёй незалежнасці і духоўнай самабытнасці, лягчэй адольваюць эканамічныя праблемы, сказаў Лукашэнка. «Нам дапамагаюць выстаяць лепшыя рысы нацыянальнага характару, адданасць традыцыям і апора на шматвяковую гісторыю. Выклікам сучаснай цывілізацыі можа супрацьстаяць толькі духоўна моцная асоба», — адзначыў ён.
Павел Вінаградаў упершыню расказвае, як яго закінулі на самае дно беларускай турмы. Як гэта — калі суседзі за цыгарэту ядуць чужое гаўно18
Каментары