Аляксандр Лукашэнка запэўнівае, што гэта не сігнал Захаду, але пахваліў амерыканцаў, якія абараняюць сваіх палітвязняў.

Лукашэнка на прэс-канферэнцыі 26 студзеня закрануў тэму памілавання палітвязняў.
«Што датычыць палітвязняў — вы нікому не верце, што на мяне нехта націснуў, нехта з беглых, увогуле з імі не маем ніякіх стасункаў… Яны мяне папрасілі і націснулі — ды не!
Мы ж адпусцілі людзей, якія папрасілі пра гэта, гэта па-першае. Мая была ўмова, давайце паглядзім — ёсць жа хворыя, ёсць старыя, якія яны рэвалюцыянеры? Ну, парушылі закон. Або ў турме будуць сядзець, або мы іх там адпусцім на іх жа хлябы, карміць не будзем. Сыходзіў з прагматычнай сітуацыі», — сказаў Лукашэнка.
Ён дадаў, што не выкарыстоўвае гэты працэс для наладжвання стасункаў з Захадам.
«Публічна вам кажу — мы не жадаем выкарыстоўваць працэс вызвалення гэтых крымінальнікаў дзеля таго, каб даць сігнал Захаду. Ды пляваць я хацеў на гэты Захад! Паслухайце мяне, у мяне абсалютна няма гэтага жадання. Так, цяжка, санкцыі — гэта заўжды няпроста, але мы дамовіліся са сваімі партнёрамі», — сказаў ён.
Аднак праз хвіліну палітык прызнаўся, што вядзе дыялог з Захадам датычна вызвалення палітвязняў:
«У іх жа — маўляў, ведаеце, калі я папрашу [пра памілаванне], то гэта я дыктатара папрашу, і гэта значыць, што я прызнаю сваю віну. Хлопцы, усё ў вашых руках, просіце — будзем разглядаць. Вось апошні раз вызвалілі 15 ці колькі там. Па-мойму, больш чым дзесяці ўвогуле адмовілі.
Вызваляем мы гэтых людзей выключна з прынцыпу гуманнасці, а не таму што нехта пажадаў. Просяць там і Злучаныя Штаты Амерыкі, і іншыя, яны малайцы ў гэтым плане, там жа і амерыканскія грамадзяне ёсць, яны іх абараняюць. Мы іх чуем і напрамую, без усякіх нашых опаў (апазіцыянераў — «НН») вядзём з імі дыялог. Думаю, і там, і тут людзі разумныя, дамовімся. Калі яны не забівалі тут у нас і не гвалцілі, мы разгледзім гэтае пытанне. Але калі яны груба парушылі крымінальны кодэкс, я не магу гэта зрабіць, таму што заўтра мяне пачнуць ужо вашы калегі (журналісты — «НН») квасіць», — сказаў Лукашэнка.
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬЗніклы Анатоль Котаў быў партнёрам самага высокапастаўленага беларускага разведчыка, які пераехаў у Польшчу. Тут можа быць ключ да разгадкі яго знікнення

Зніклы Анатоль Котаў быў партнёрам самага высокапастаўленага беларускага разведчыка, які пераехаў у Польшчу. Тут можа быць ключ да разгадкі яго знікнення
«З татам вырашылі: наспеў час вучыцца па-беларуску». Жанчына расказала, як у 80-я гады ездзіла за 20 кіламетраў ад Мінска дзеля адукацыі на роднай мове

Каментары