Яшчэ 50 гадоў таму гэтае словазлучэнне мела права на жыццё.
Выкладзеныя брукам вуліцы і плошчы, брукаваныя дарогі — усё гэта было. Не ў такім маштабе, як у Германіі ці Італіі, але было. На жаль, той Мінск застаўся толькі на здымках
Пасляваенны Мінск — гэта манументальнае адлюстраванне дасягненняў савецкай імперыі. Пампезны сталінскі ампір паглынуў старыя кварталы. Разам з імі паступова знішчаўся брук: найлепшыя камяні выкарыстоўвалі ў якасці будматэрыял; іншыя вуліцы старанна прыбіралі ў асфальт.
У выніку сёння прагуляцца брукаванымі вуліцамі Мінска практычна нерэальна. Можна паблукаць у Траецкім, спусціцца ўніз па Маркса ці Кірава — але не больш за тое. Горад апрануты ў шэрую плітку і асфальт — гэтаму, безумоўна, радыя кіроўцы і ўладальніцы доўгіх абцасаў. Але некаторым вуліцам так не хапае гэтай каменнай атмасфернасці.
Каментары