П’еса для Адміністрацыі прэзыдэнта
Кірыла Мельнік — аўтар п’есы «Так крочаць да зорак» — перадаў свой твор у Адміністрацыю прэзыдэнта і чакае адказу.
«НН»: Кірыла, Вам яшчэ толькі 22 гады, але Вы ўжо напісалі п’есу «Так крочаць да зорак», героі якой разважаюць пра ролю і значэньне першага прэзыдэнта, пра ягоную важнасьць для душы і сэрца кожнага беларуса. Як увогуле ў Вас зьявілася ідэя гэтай трагедыі ў пяці актах?
Кірыла Мельнік: Гэта была сапраўдная гісторыя майго блізкага сябра — памерла дзяўчына. Так што жыцьцёвы каркас быў узяты з рэальнага матэрыялу нашага часу, і гэта аснова, на якую я ўжо нанізваў усё астатняе.
Наконт звароту да палітычнай тэмы — мой узрост ужо дастаткова сталы. Калі паглядзець на мінулыя стагодзьдзі, то ўсе вялікія мысьляры, вялікія філёзафы былі дасьведчаныя ў палітычнай сытуацыі. Яны непасрэдна выходзілі да каралёў і кіраўнікоў. Толькі ў ХХ ст. адбылося адмежаваньне касты філёзафаў, пісьменьнікаў ад палітычных вярхоў.
«НН»: Досьвед мастакоў мінулага падштурхнуў Вас аддаць сваю п’есу ў Адміністрацыю прэзыдэнта?
КМ: Дык гэта вы ўжо ведаеце? Адказу не было пакуль. Там яшчэ было пастаўленае прысьвячэньне: Першаму Прэзыдэнту Рэспублікі Беларусі. Калі ж Аляксандар Рыгоравіч не палічыў неабходным падняць яго на сьвятло, то няхай гэты экзэмпляр і прападзе.
«НН»: Але, магчыма, Аляксандар Рыгоравіч усё-такі прачытаў Ваш твор. А што, калі Вам адкажуць, што Ваш твор ідэалягічна ня вытрыманы, не кранае глыбінных праблемаў нашага часу? А ў ім сапраўды, дарэчы, не закранутая тэма ўздыму сельскай гаспадаркі, недастаткова гаворыцца пра барацьбу з карупцыяй. Вы як мастак станеце тады перапісваць п’есу альбо будзеце адстойваць створанае?
КМ: У мяне там ёсьць словы, што стыль вялікага майстра — суворы і жорсткі. Дык вось, я настойваю на напісаным, на кожнай косцы гэтай п’есы. Тое, што там напісана, так і застанецца.
А стаўленьне да прэзыдэнта, калі ён будзе весьці такую ж лінію, якую й вядзе — у мяне застанецца станоўчым.
«НН»: А як паставіўся да п’есы Ваш тата, вядомы аўтар падручніка па дзяржаўнай ідэалёгіі, палкоўнік МУС?
Поўны варыянт артыкулу глядзіце ў газэце "Нашa Ніва".
Гутарыў Андрэй Расінскі
Цяпер чытаюць
Дачка суддзі, якая жыўцом згарэла ў судзе ў Слуцку ў 1967-м, расказала, як склалася жыццё іх сям’і пасля гучнай трагедыі8
Каментары