Zamiest miedyjatara byŭ patron — piać faktaŭ pra Alesia Čarkašyna, biełarusa, jaki zahinuŭ za Ukrainu

Učora ad ranieńniaŭ, atrymanych dva z pałovaj tydni tamu, pamior biełarus z Dobraachvotnaha ŭkrainskaha korpusa «Pravy siektar» 33-hadovy Aleś Čarkašyn. Jon mieŭ pazyŭny «Taras», a vajavaŭ va Ukrainie ad pačatku zimy. Hetaja pieršaja śmierć siarod niekalkich dziasiatkaŭ biełarusaŭ, što vajujuć za niezaležnaść Ukrainy. «NN» sabrała ŭ adzin materyjał usie, što viadoma pra Čarkašyna.

Byŭ siabram «Kraju», «Zubra», BCHD

Aleś Čarkašyn daŭno byŭ u nacyjanalnym ruchu. Jašče pry kancy 1990-ch – pačatku 2000-ch jon byŭ siabram spartova-patryjatyčnaj arhanizacyi «Kraj». Paśla źjaŭlaŭsia aktyvistam «Zubra». U 2009 jon pryjšoŭ u Chryścijanskuju demakratyju, staŭ kaardynataram arhkamiteta partyi pa Breście.

Prarok z akryvaŭlenymi rukami

Pavialičyć

«U 2011 hodzie jany razam ź Źmitrom Šurchajem ładzili ŭ Breście maŭklivyja akcyi, ich zatrymlivali nie raz, — kaža sustraršynia chadekaŭ Pavieł Sieviaryniec. — Jon byŭ pradprymalnikam, ale addavaŭ siabie i hramadskim spravam. Na Płoščy 2010 hoda abaraniaŭ ludziej ad źbićcia, navat maju matulu. 15 śniežnia 2013 zładziŭ najbolš jarkuju svaju akcyju. Jon vyjšaŭ da Bresckaha abłvykankama ŭ adzieńni praroka z «akryvaŭlenymi» rukami, u łancuhach. Voś jak siońnia staić pierad mnoj takaja karcina. Jon zaklikaŭ ludziej pakajacca za hrachi, a ŭładu papiaredžvaŭ za złyja dziejańni suprać ludziej».

Viernik

Pavialičyć

Navat na vajnie jon zaŭsiody mieŭ z saboj kišenny «Novy Zapaviet» z nadpisam «Biełaruś, dzieciam Božym u viečnaść». «Jon faktyčna vykonvaŭ rolu kapiełana, nastaŭlaŭ nas u pytańniach relihii», — kaža dobraachvotnik «Dok», paplečnik Čarkašyna.

Čarkašyn byŭ pierakanany, što viernik pavinien sumiaščać vieru i palityku. Voś što jon kazaŭ pra heta ŭ intervju radyjo «Svaboda»:

«Dla mianie Boh, znosiny ź im, znosiny z bratami i siostrami ŭ carkvie — našmat važniejšyja. Ale ja žyvu ŭ hetaj krainie, i mnie nie ŭsio roŭna, što tut adbyvajecca. Ja lublu svaju krainu, ja lublu hetych ludziej. I, kaniečnie ž, mnie chočacca žyć u bolš volnaj krainie. Tamu i jak chryścijanin, i jak hramadzianin ja aktyŭny. Bolš za heta, cerkvy pavinny puskać Boha ŭ dziaržaŭny aparat, kab potym nie kazać, što heta brudnaja sprava».

Va Ukrainie jon navučaŭsia ŭ Taŭryjskim Chryścijanskim instytucie ŭ horadzie Chierson.

Hraŭ na hitary

Navat na vajnie Aleś Čarkašyn nie ŭpuskaŭ mahčymaść uziać u ruki hitaru. Zamiest miedyjatara vykarystoŭvaŭ patron.

U internecie zachavaŭsia nadzvyčaj praniźlivy śpieŭ «Tarasa» na vierš Łarysy Hienijuš. Siońnia hetyja radki ŭsprymajucca jak praročyja:

Miž biełych kamloŭ zachistałasia śmierć.
Jana za adździełam načami kačuje.
Mo zaŭtra znoŭ buduć sasonki šumieć
Nad nami, a my ŭžo žyćcia nie pačujem…

Nichto ž nie baicca, nichto nie dryžyć!
Jdziem voli nasustrač šlachami śviatymi.
Naznačana žyć nam, tak budziem ža žyć,
hatovy na muki za ščaście Radzimy. 

Choć cieni pahrozaŭ snujucca ŭ bary, vychodzim!
Mihajuć padkovami koni.
Ja — z vami! Ach, miły, vaźmi — my ž siabry,
siabry z-pad adnoje kachanaj Pahoni.

Hulaŭ u futboł

Pavialičyć

Jon ihraŭ u kamandzie Chryścijanskich demakrataŭ na štohadovym turniry imia Hienadzia Karpienki. Z dapamohaj Čarkašyna, chryścijanskija demakraty navat zavajavali bronzavyja miedali turnira.

Uźniaŭ bieł-čyrvona-bieły ściah u Piaskach

Pavialičyć

U lutym sioleta paśla śmierci niekalkich ukrainskich pabracimaŭ Aleś Čarkašyn uźniaŭ u Piaskach bieł-čyrvona-bieły ściah jak simvał supolnaj svabody.

Pachavańnie chutčej za ŭsio budzie ŭ aŭtorak

Viadoma, što refryžeratar ź ciełam Alesia Čarkašyna praviazuć na biełaruskuju miažu ŭ paniadziełak. Pakul niezrazumieła, ci cieła adrazu addaduć rodnym, ci jašče paviazuć u bieraściejści morh. Dakładna viadoma, što ŭ paniadziełak raźvitańnie z Čarkašynym płanujecca ŭ carkvie. Chutčej za ŭsio, pachavańnie budzie ŭ aŭtorak. 

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0