Vilejski rajvykankam pra razburanuju kaplicu: Jašče nie ŭsio stračana. Budziem umacoŭvać dach
Učora pisałasia pra toje, što dniami ŭ Ručycy, na Vilejščynie, ruchnuła kaplica druhoj pałovy 18 stahodździa. Siońnia «Rehijanalnaja hazieta» źviazałasia ź Vilejskim rajvykankamam z prośbaj prakamientavać situacyju.
— Ciapier z Naračanskim sielvykankam vyrašajem, što rabić, šukajem hrošy. Treba ŭmacavać dach, kab nie zvalilisia astatnija słupy kaplicy. Paśla budziem dabivacca, kab zrabić achoŭnuju zonu, bo biez hetaha niemahčymyja prajektnyja raboty. Apošni list pra toje, kab zrabić la kaplicy achoŭnuju zonu, rajvykankam nakiroŭvaŭ u adpaviednuju instancyju prykładna miesiac tamu. My ličym, što nie ŭsio jašče stračana, — raskazaŭ načalnik adździeła ideałahičnaj pracy, kultury i pa spravach moładzi Siarhiej Paŭłoŭski.
Pa słovach Siarhieja Fiodaraviča, vydatna b było znajści fundatara, jaki b dapamoh u adnaŭleńni kaplicy. Ludzi achvotna achviaruć na cerkvy, a voś na kaplicu — nie.
Chacia jość dabračynny rachunak u Vilejskim krajaznaŭčym muziei, kudy možna achviaravać hrošy na hety pomnik.
Pavietranaja himnastka pakazała zakuliśsie pracy ŭ Biełdziaržcyrku6
Kamientary