U Nacyjanalnaj biblijatecy Biełarusi 24 vieraśnia adbyłasia ŭračystaja cyrymonija pieradačy ŭ jaje fondy pieršych vydańniaŭ rarytetnaha traktata «Vialikaje mastactva artyleryi» Kazimira Siemianoviča.
Vydańni 1650 i 1651 hadoŭ dyrektaru NBB Ramanu Matulskamu ŭručyŭ staršynia praŭleńnia
Biblijohraf Taćciana Roščyna adznačyła, što Siemianovič byŭ «adnym z tych biełarusaŭ, jakija źmianili śviet. Knihi nie stracili značnaści i ciapier, bo mienavita jany stali asnovaj dla rakietabudavańnia. Niahledziačy na toje, što Siemianoviča ličać svaim i palaki, i litoŭcy, nie davodzicca sumniavacca ŭ jaho biełaruskim pachodžańni».
Raskazvajučy pra rarytetnyja vydańni, biblijohraf taksama adznačyła, što Kazimir Siemianovič za 250 hadoŭ da Cyjałkoŭskaha apisaŭ budovu šmatstupiennaj rakiety, a taksama kryło trochkutnaj formy, bieź jakoha niemahčyma ŭjavić sučasnyja zvyšhukavyja źniščalniki.
«Na terytoryi Biełarusi zachavałasia nievialikaja častka našaj najbahaciejšaj knižnaj spadčyny. Na žal, my nie možam pachvalicca najaŭnaściu ŭ našych fondach navat dziesiaci pracentaŭ knižnaha bahaćcia našych prodkaŭ», — adznačyŭ u razmovie z žurnalistami R. Matulski.
Vydańni traktata Kazimira Siemianoviča «Vialikaje mastactva artyleryi», napisanaha na łacinie, utrymlivajuć 206 malunkaŭ pa eskizach samoha aŭtara. Kniha była pierakładzienaja na roznyja movy. Pa hetaj pracy znakamitaha biełarusa kala dvuchsot hadoŭ vučylisia artylerysty ŭsiaho śvietu.
Ciapier čytajuć
Piać pytańniaŭ, jakija zastajucca paśla śmierci eks-vykładčyka BNTU Ščukina, što ŭciakaŭ ad milicyi3
Kamientary