Іркуцкія беларускі пашыюць кашулю Вайцюшкевічу — фотарэпартаж
Спявак святкаваў Каляды з беларусамі Сібіры.
Іркуцк — сапраўдны беларускі горад. Нічога, што ён знаходзіцца больш за 6 тысяч кіламетраў ад Беларусі. Беларускі ён не паводле геаграфічнай прыналежнасці, а па сваім духу. Так сталася дзякуючы імпэту Алега Рудакова і ўсяго актыву Іркуцкага таварыства беларускай культуры імя Яна Чэрскага.
Сёлета асабіста ўпэўніцца ў гэтым змог Зміцер Вайцюшкевіч. Іркуцкія беларусы запрасілі Змітра ў госці на Каляды. Гэтае свята ІТБК ладзіць ужо
«Уражанні самыя лепшыя. Нават выязджаць з Іркуцка не хацелася, — распавёў Зміцер Вайцюшкевіч. — Прыемна здзівілі мясцовыя дзяўчаты. Яны не толькі вельмі прыгожыя, але яшчэ і беларускімі справамі займаюцца: стараюцца пашыраць уплыў суполкі ў рэгіёне, беларускую мову вывучаюць, ткуць вышываюць. Прычым, робяць гэта вельмі ўважліва, з сэнсам, не проста турыстычны прадукт.
Я нават не вытрымаў і замовіў сабе кашулю. Я заўжды зайздросціў тым, у каго ёсць сапраўдныя беларускія кашулі, саматканыя, з вышыўкай. У мяне толькі ўкраінская была, і вось я замовіў сабе беларускую ў Іркуцку».
Зміцер прыехаў у Іркуцк 6 студзеня. Яго сустрэлі сябры ІТБК і адразу ж павялі горад паказваць. У якасці беларускамоўнага гіда выступіла старшыня Іркуцкага гарадскога аддзялення ІТБК Алена Сіпакова. Увечары ў той жа дзень адбылася сустрэча на сядзібе таварыства. Зміцер пазнаёміўся з усім актывам. Размаўлялі пра Беларусь. Усіх цікавіла, што новага ў краіне, ці будзе лепей, як пераадолець праблемы.
«Актыў мне вельмі спадабаўся, — шчыра прызнаўся Зміцер Вайцюшкевіч. — Дзяўчаты вельмі прыгожыя. Я ганарыўся, што ў нас нават там такія дзяўчаты прыгожыя».
Увечары
Потым беларускія аўтэнтычныя песні спявалі іркуцкія фальклорныя гурты «Крывічы» і «Ленушка», якія дзейнічаюць пры ІТБК. За імі на сцэну выйшаў Зміцер Вайцюшкевіч. Па яго словах,
зала была поўная. Канцэрт прыйшлося весці на дзвюх мовах, бо былі не толькі беларусы, але і бураты, і расейцы.
«Канцэрт прайшоў вельмі добра, мяне доўга не хацелі адпускаць са сцэны. Спяваў усё, што ў галаву прыходзіла, расказваў гісторыі паміж песнямі, як і на беларускіх канцэртах. Адчуваецца, што такое свята таварыства ладзіць далёка не першы раз, і яно карыстаецца папулярнасцю», — расказаў спявак.
Пасля канцэрта пачалося калядаванне. «Казу вадзілі, і Дзед быў, і Механоша, усё, як мае быць. Нават з Мядзведзем барукаліся. Было насычана і неяк
Завершылася свята беларускімі побытавымі танцамі, якія праходзілі ў холе філармоніі.
Навучыцца танчыць беларускія «Польку» ды «Ойру» мог кожны ахвотны, майстроў па беларускіх танцах у Іркуцкім таварыстве беларускай культуры хапае.
«Іркуцкая суполка — вельмі моцная, — выказаў меркаванне Зміцер Вайцюшкевіч. — Канешне, усё залежыць ад галавы, і Алег Рудакоў у гэтым сэнсе — малайчына! Я быў вельмі прыемна ўражаны арганізаванасцю, насычанасцю праграмы. Шмат чаго яны маглі б і не рабіць, да прыкладу, не вазіць мяне на Байкал, не вадзіць па горадзе, а яны зрабілі. Вельмі спадабаўся актыў суполкі. Вялікі дзякуй Алегу Рудакову і ўсяму актыву, поспехаў ім!»
-
Маладая актрыса Коласаўскага тэатра, якая зачапіла людзей выказваннем пра беларускую мову, звальняецца
-
Па-беларуску выйдзе «Беларускі снайпер» пасла Шарэпкі, а Квяткоўскі напісаў працяг «Фрашак»
-
Мужчыны плачуць! Акцёр і музыка «Разбітага сэрца пацана» Павел Гарадніцкі зрабіў спектакль на вершы Мікіты Найдзёнава
Каментары