Spadčyna. 2003. № 6 (154). — 84 s. — Nakład 750 as.
«Bitym i ciortym historyjaj našym susiedziam biełarusam nialohka: siarod słavianaŭ jany čamuści nie adčuvajuć siabie słavianami, a bałty nia ličać ich bałtami. Ź inšaha boku, jany chacieli b być i adnymi, i druhimi. Unutrany chaos adbiŭsia i ŭ pieršaj sprobie abahulnić biełaruskuju mitalohiju: asobnym artykułam uhanaravany litoŭski žrec Liździejka, ale apisany i bahi t.zv. Kijeŭskaha panteonu (CHI st.). Jašče jość žadańnie być najstaražytniejšymi i «najbolš doŭha zachavanymi».
Heta nievialičkaja anatacyja Pranasa Vildžunasa na encyklapedyčny słoŭnik «Biełaruskaja mitalohija» jaŭna dysanuje z uźniosłaj recenzijaj Ździsłava Sićki. I toje, i druhoje — u novym numary «Spadčyny», tema jakoha — «dalitoŭskaja Biełaruś».
U časopisie — artykuły M.Kryvalceviča i A.Varatnikovaj «Archietypy hraviravanych vyjaŭ i arnamentalnaha azdableńnia na kaścianych vyrabach kamiennaha vieku», H.Siemienčuka «Ci isnavała staražytnaja narodnaść, albo Pra «kałysku» biełaruskaha narodu», A.Šałandy «Symbolika j hieraldyka Połackaj dziaržavy», Dz.Duka «Fenomen stanaŭleńnia dziaržaŭnaści na ziemlach połackich kryvičoŭ». Pa-za temaj — praciah uspaminaŭ Dźmitryja Kasmoviča, hetym razam pra bajavuju dziejnaść na Branščynie j Smalenščynie ŭ časie niamieckaj akupacyi.
Vydaŭcy «Spadčyny» abiacajuć, što z nastupnaha hodu časopis budzie vydavacca jak kvartalnik i ŭ realnym časie.
Ciapier čytajuć
Kolki sioleta tracili na viasielli ŭ Biełarusi? Sabrali realnyja ličby tych, chto pabyvaŭ u ZAHSie6
Kamientary