Viktar Marcinovič: Intervju Piatrova i Bašyrava — samy ŭdały pradukt dla fiestyvalu ŭ Kanach

20-chvilinnaje makjumientary, stylizavanaje pad intervju kanała RussiaToday z dvuma «narmalnymi» mužykami, jakich Vialikabrytanija pamyłkova abvinavaciła ŭ atručeńni Skrypaloŭ, źjaŭlajecca samym udałym fiestyvalnym praduktam, vyrablenym u Rasii z momantu jelcynskaha debiutu ŭ vialikim kiniematohrafie z rollu «Ja stamiŭsia, ja sychodžu» (1999 h.). «Intervju», źniataje pa ŭsich zakonach jeŭrapiejskaha surjoznaha kino, byccam śpiecyjalna skiravanaje na toje, kab urazić voka stomlenaha adpačynkam u Kanach dy Vieniecyi hledača.

Ja rasčuleny.

Ja vyciraju ślozy.

1. Prostaja historyja pa-składanamu

Amierykanskaje kino — heta zbolšaha składanyja historyi, jakija vykładajucca jak najpraściej. Jeŭrapiejskaje (fiestyvalnaje) kino — prostyja jak kačarha historyi, što raspaviadajucca duža pakručastym čynam.

Voś tut, z adnaho boku, prosta: majem sprobu atručvańnia. Majem dvuch čełaŭ, jakija jaje ździejśnili ci nie ździejśnili. Halivud zrabiŭ by niešta zrazumiełaje. U stylistycy «Zialonaj mili». Biaźvinna abvinavačany ruski płača i čakaje vydačy Interpołu. Jon jenčyć pra zahubleny šenhien i źniaviečanuju maru pabačyć statuju Svabody. Jon baicca za siabie i za svaju košku.

Ale tut kanteksty źziajuć jeŭrapiejskaj ambivalentnaściu. Spačatku paračku pakazvajuć na fotazdymkach brytancy. Potym — paŭza. Potym «pacanoŭ» znachodzić Pucin (!). Pucin kaža: narmalnyja mužyki. Paśla «narmalnyja mužyki» pačynajuć zapeŭnivać, što jeździli hladzieć «na špili», pryčym dva razy. Tamu što pieršy raz im, «narmalnym mužykam», zaminała «žyža». «Narmalnyja mužyki» vymušanyja adkazvać na pytańnie, ci spali jany ŭ adnym łožku razam.

Uładzimir Uładzimiravič, nu jak tak? Nie škadujecie vy našaha mozhu!

I heta tolki častka kantekstaŭ. Bo jość jašče niuansy. Intervju biare nie Kisialoŭ, jaki nie adchilaŭsia b ad zadadzienaj režysioram (pra jaho — paźniej) linii. Intervju biare Marharyta Simańjan, i biare jaho dla čahoś vielmi prafiesijna. To bok jaje rola — zadać pytańni, vyznačanyja pastanoŭščykami, a jana pieratvaraje ŭsio ŭ KVZ. Sumniavajecca. Chmuryć brovy prosta ŭ kadry. A potym jašče i vykładaje voś hety jerałaš jak jość, biez apracoŭki. I voś ty nie viedaješ, što i dumać.

Voś ty kałumnist «Haziety.ru» ci videabłohier «Lenty». I ty bačyš prosty ździek z aficyjnaj pazicyi ruskaha MZS. I ty pačynaješ śmiajacca — z «atrutnikaŭ», ź Simańjan, navat z režysioraŭ.

Tak uźnikaje fiestyvalny efiekt.

2. Kino «biez režysiora»

Zapaviet poststrukturalistaŭ narešcie vykanany. Źjaviłasia masavaja, prahledžanaja miljonami i pierakładzienaja na ŭsie suśvietnyja movy stužka, na miescy režysiora jakoj — pustoje miesca. To bok časam «hałoŭnaj spružynaj» hetaj stužki tužycca zajavić sama siabie Simańjan. Jana padpuskaje ironii i naohuł, jak skazana vyšej, pavodzicca z vyklikam. Ale prykładna ŭ toj momant, kali jana prosić u «narmalnych mužykoŭ» pakazać fotazdymki z «Sałśbieryjskaha sabora» i tyja nie pakazvajuć, a siužet rušyć dalej — uźnikaje adčuvańnie najaŭnaści niabačnaj «mocnaj ruki» za hetym vadevilem.

A jak nie pryhadać toj pa-chičkokaŭsku strašny momant, kali, paśla niekalkich udakładnieńniaŭ pra vopratku (ci źbierahłasia jana ŭ harderobie «narmalnych mužykoŭ» pa viartańni ŭ Rasiju?), u kadry raptam biez usialakich kamientaroŭ uźnikaje bujna ŭziataja čornaja puchovaja kurtka z zašpilenym zipieram, pry tym, što ni tvar uładalnika kurtki, ni pryčyna, ŭ jakoj «narmalny mužyk» pryjšoŭ u studyju ŭ puchaviku na pačatku vieraśnia nijak nie, kchm, eksplikujucca.

To režysior u kina jość, im, vidavočna, źjaŭlajucca słužby, blizkija da absłuhoŭvańnia źniešniepalityčnych intaresaŭ i biaśpieki Rasijskaj Fiederacyi. Ale režysior staranna chavaje siabie, ažno da poŭnaha źniknieńnia. Nikoli jašče režysiorskaja rola nie palahała ŭ aŭtaanihilacyi. Jaki artchaŭs!

3. Pramocyja z udziełam Pucina

Jak heta čaściakom zdarajecca z «surjoznymi» kinami (zhadajma, naprykład, Citizenfour Łory Pojtras), da raskrutki kinca była pryciahnutaja pieršaja asoba jadziernaj dziaržavy. A vy kažacie, Darja Žuk.

4. Pravy mienšaściaŭ

Krytyčny prahlad karciny «Intervju RT» nie pakidaje anivodnaha sumnievu ŭ tym, što jaho hłybinnaja, pradonnaja drama — heta raspovied pra toje, jak ciažka być hiejem u Rasii.

Kali tolki biescyrymonnaja Marharyta Simańjan u pieršy raz zadaje pytańnie pra toje, čamu hetyja dvoje ciahalisia pa Łondanie biez žančyn, my pačynajem adčuvać narastańnie napružańnia. Nu davajcie, mužyki, skažycie, dzie vašy «małyja»! Nu? Šopilisia? Manikiuram zajmalisia? Ale mužyki maŭčać. Paciejuć. Paviedamlajuć, što sami źviazanyja ź fitnies-industryjaj (aha, dobra, što nie z šoŭ-biźniesam!) Paśla, jašče bolš krechčučy, pryznajucca, što sapraŭdy šmat razoŭ jeździli ŭ Šviejcaryju, Francyju (o, Paryž, horad kachańnia!) — i ŭsio ŭdvuch. Jany hladzieli na «haru Manbłank». Taksama ŭdvuch. Bo ŭ Rasii — nielha. U Rasii mohuć zapalić. I voś jana, pa-jeŭrapiejsku ambivalentnaja drama: zrabicie kamin-aŭt, i z vas buduć źniatyja ŭsie brytanskija abvinavačvańni. Ale jany nie mohuć. Bo navokał — čačeny.

5.

U hetaha kina, jak i ŭ historyi Skrypaloŭ, ceły chmaračos roznych uzroŭniaŭ. Adna ź interpretacyj — toje, što my majem spravu ź niaŭdała zroblenym intervju ź niaŭdałymi zabojcami brytanskaha hramadzianina. I voś jość «amal zabojcy», praź jakich Rasija voś-voś padpadzie pad niejmaviernyja mižnarodnyja sankcyi. I navat tut artchaŭsny aśpiekt prosta zaškalvaje.

Bo hladzicie: hetyja durni, abodva, musiać ihrać «prostych mužykoŭ», ale nie mohuć. I heta absurd. Bo ŭsio žyćcio ich vučyli paźbiahać traplańnia ŭ kadr, a nie naturalnym pavodzinam u kadry.

Jany musili vykonvać zadańnie i źlivacca. Zamiest hetaha jany nie vykanali zadańnie i zrabilisia samymi viadomymi rasijanami vieraśnia.

I heta taksama absurd. Jak tut nie pryhadać raman «Pale Fire» Nabokava? Tekst, u jakim biehły ruski ŭ kamientary da paemy svajho amierykanskaha kalehi maluje historyju svaich uciokaŭ z ajčyny i partret niaŭdałaha najomnaha zabojcy, Hradusa? Čytajučy Nabokava, dumaješ: jakaja bzdura hety vobraz niebaraki-asasina. Bo zvyčajna najomny zabojca — sinonim prafiesijanalizmu. Tut my bačym dvuch błaznaŭ, jakich padazrajuć u sprobie vykarystańnia chimičnaj zbroi. Jany sprabujuć vyklikać naš śmiech, i heta strašna. Kažu ž, artchaŭs.

Hałoŭnaja vysnova paśla premjery ruskaha kina «Intervju RT»: paśla takoha mahčyma ŭžo absalutna ŭsio. Heta abrušeńnie ŭsich miežaŭ sensu, łohiki, razumieńnia i navat razumieńnia razumieńnia. Kali možna źniać voś takoje videa, prahledzieć jaho papiarednie i paličyć «narmalnym», prydatnym dla publikacyi, značyć, śviet siońnia hatovy da čaho zaŭhodna. Možna abviaščać Trampa reptyłoidam, Pucina — Vialikim Śfinksam, Navalnaha — aparyšam, usich biełarusaŭ — nośbitami hiena Ściapana Bandery. I być absalutna ŭpeŭnienym u tym, što śviet hetamu pavieryć.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0