Sivakoŭ pra pakazańni Haraŭskaha: Vielmi prafiesijny ŭkid pierad sustrečaj Łukašenki i Pucina
Praciahvajecca abmierkavańnie zajavaŭ 41-hadovaha śpiecnazaŭca Juryja Haraŭskaha. Hety čałaviek pryznaŭsia, što ŭdzielničaŭ u zabojstvie Juryja Zacharanki, Viktara Hančara i Anatola Krasoŭskaha. U pryvatnaści, Haraŭski ličyć, što pra zabojstvy viedaŭ asabista kiraŭnik unutranych vojskaŭ Juryj Sivakoŭ. «NN» patelefanavała byłomu siłaviku, kab raspytać pra ŭražańni ad pačutaha.
«NN»: Juryj Leanidavič, siońnia źjavilisia pakazańni Juryja Haraŭskaha pra spravy Zacharanki i Hančara…
Juryj Sivakoŭ: Čytaŭ-čytaŭ.
«NN»: Tam zhadvajuć i vas. Možacie niešta skazać?
JUS: Ja vam skažu, što materyjał taki dabrotny, zrobleny prafiesijna, na vysokim techničnym uzroŭni i, adčuvajecca, na dobraj takoj kuchni. Hałoŭnaje — svoječasova. Kali ŭ nas tam sustreča Łukašenki i Pucina? 20 śniežnia? I mnie zdajecca, što heta navat nie desiert, a tolki zakuska. Pavinny jašče źjavicca i pieršaja strava, i druhaja, i treciaja.
Pra hetuju kuchniu možna tolki zdahadvacca. Mnie zdajecca, što takija kazyry zahadzia rychtujucca. Jany dzieści lažać, čakajuć momantu iściny, ukidvańnia ŭ hramadstva. Ale ja chaču skazać, što hety materyjał, z usich tych, što byli raniej, samy prafiesijny.
Takija padkilimnyja hulni iduć. Pradukt taki, što nazyvajecca: «Kušać podana. Idzicie žrać!» I samaje hałoŭnaje, što vielmi svoječasova padadzieny.
«NN»: Admaŭlajecie skazanaje pra vas?
JUS: Adzinaje mahu ćviorda skazać, što praŭda — heta majo «pahaniała» ŭ hetaj arhanizavanaj złačynnaj hrupoŭcy (śmiajecca).
«NN»: Dzied, tak?
JUS: Tak! Mianie tak stali nazyvać čamu? Kali ja kamandavaŭ unutranymi vojskami, to ŭnuk pajšoŭ u škołu. I ŭsie kanikuły ŭ bytnaść majho kamandavańnia jon pravodziŭ na vučebnych zborach śpiecnaza. I kali ja pryjazdžaŭ na hetyja zbory, to jon bieh da mianie i kryčaŭ: «Dzied pryjechaŭ». Tak i pryžyłosia.
Usio astatniaje, što tam napisana, ja sam pračytaŭ jak detektyŭny raman.
«NN»: Dyk a vy viedali takoha čałavieka Juryja Haraŭskaha?
JUS: Nu jak ja jaho moh viedać? Niejkich aficeraŭ u tvar ja, kaniečnie, moh pomnić. A niejkaha 20-hadovaha sałdata, jakich u mianie było 15 tysiač? Nie moh ja zapomnić usich.
Ciapier čytajuć
«My nie viedali Siarhieja Cichanoŭskaha da siońniašniaj pres-kanfierencyi»17
Kamientary