Гурт Dzieciuki запісаў для праекту парталу TuzinFM «(Не)расстраляная паэзія» песьню на верш Міхася Чарота «Бунтар».
Міхась Чарот — той самы аўтар «Купалінкі», якая доўгі час лічылася народнай. Настаўнік паводле адукацыі, актор трупы Галубка, артыст хору Тэраўскага, удзельнік антыпольскага падпольля і арганізатар паўстанцкіх атрадаў падчас грамадзянскай вайны і інтэрвэнцыі. Ён быў адным са стваральнікаў «Маладняка» і ўладальнікам самага першага пасьведчаньня аб’яднаньня. Менавіта па ягонай аповесьці «Сьвінапас» быў зьняты фільм «Лясная быль», які прэтэндуе на званьне першай беларускай стужкі. Свой апошні верш «Прысяга» ён выдрапаў у камэры «амэрыканкі» перад расстрэлам у 1937-м… Падрабязьней пра гэтую надзвычай цікавую асобу распавядзе дасьледчыца Ганна Севярынец у межах адкрытай лекцыі праекту «(Не)расстраляная паэзія» 20 кастрычніка ў кнігарні «Логвінаў».
ПАДТРЫМАЦЬ ПРАЕКТ НА TALAKA.BY
Верш «Бунтар» — безумоўна ёсьць візытоўкаю Чарота. Радкі «Я шумлівы чарот, я мяцежны бунтар//Я балота буджу гучным шумам» выдатна падышлі пад эстэтыку гарадзенскай фольк-панкавай фармацыі Dzieciuki. Музыкі зь вялікім інтарэсам паставіліся да праекту. «Як тут не лічыць праект важным, калі цэлы пласт інтэлігенцыі закапалі ў зямлю?, — кажа вакаліст каманды Алесь Дзянісаў. — Пра гэта трэба казаць. І сьпяваць. Усё што засталося ад паэтаў — іх творы. Шмат што было зьнішчана, але і шмат засталося. Выдатны праект, бо дае магчымасьць загінуўшым паэтам зьвярнуцца да нашчадкаў»…
НАБЫЦЬ КВІТОК НА КАНЦЭРТНУЮ ПРЭЗЭНТАЦЫЮ ПРАЕКТУ «(НЕ)РАССТРАЛЯНАЯ ПАЭЗІЯ»
Музыкі сыходзілі з таго, што такі бунтарскі верш-крык чалавека неабыякавага, якому баліць, мусіць быць вырашаны ў адпаведным баявым настроі. Таму атрымалася мажорная песьня, якую напісаў гітарыст каманды Андрэй Пудзін, а канчатковую аранжыроўку зрабілі ўсе разам. «Не магу сказаць, што лёгка працавалася. Штосьці зьмянялі, нейкія кавалкі выкідалі, затое, запісаліся даволі хутка!», — кажа Алесь.
Dzieciuki плянуюць выконваць «Бунтара» на сваіх канцэртах.
Dzieciuki «Бунтар» (музыка гурту, словы Міхася Чарота)
Я шумлівы чарот, я мяцежны бунтар.
Я балота буджу гучным шумам.
У вадзе я жыву і абмыт дажджом хмар,
Але змоўкнуць ня дам сваім струнам.
Уздыму дух людзей, прабуджу іх ад сну —
Славу, будучнасьць я ім прарочу…
Я, мяцежны бунтар, клічу жыцьця вясну,
Клічу к працы свабоднай і творчай.
Як ня счуюць мяне, я мацней загуду,
Дам гучнейшы акорд песьні новай…
А каб змыць зь зямлі бруд, скалыхну я ваду,
Што дажджом налілася сьвінцовым.
Чаму ж вы, песьняры, што будзілі людзей,
Чуць ня хочаце песьні чарота?
Нашы песьні — наш кліч, бо адных мы грудзей,
Край адзін наш — то наша балота.
Дык шумі, як шумеў, велікан-ясакар,
Шапаці, сьпелы колас, у полі…
А я песьню сваю буду пець — я бунтар!
Буду клікаць народ свой да Волі.
(1922)
Каментары