«Зберагчы дзяцей ад страты зроку, наступнага суіцыду». Новы старшыня АБФФ расказаў, што збіраецца рабіць з беларускім футболам
Абраны сёння на безальтэрнатыўнай аснове новы кіраўнік Беларускай федэрацыі футбола Мікалай Шарснёў хоць і нешматслоўна, але патлумачыў, якімі бачыць свае задачы на новай пасадзе і якія праблемы стаяць перад беларускім футболам.
Паводле Шарснёва: «Хацелася б, каб мы разам зрабілі футбол такім, якім ён быў тады, калі былі поўныя стадыёны. Каб футбол зноў стаў масавай нацыянальнай з'явай».
Але гэта складана, бо часы цяпер зусім не тыя, бо «многія захопленыя гаджэтамі». Тым не менш, разам з бацькамі будзе рабіцца ўсё, «каб зберагчы дзяцей ад страты зроку, наступнага суіцыду, чаго цяпер, будзем шчырыя, дастаткова».
Прафесійнымі футбалістамі, калі ўсё атрымаецца, стануць не ўсе, «але ў любым выпадку гэта будзе здаровае дзіця, фізічна развітае, з моцнай псіхікай».
Пачатак працы на новай пасадзе для Шарснёва будзе дастаткова звычайны, як для чалавека, які раней у гэтай сферы не працаваў:
«Для пачатку трэба глыбока пагрузіцца і разабрацца ў праблемах. У прынцыпе многія на паверхні. Таму важна зразумець прыроду недахопаў, выявіць іх і толькі разам з прафесіяналамі сваёй справы прыступіць да іх ліквідацыі».
Турбуе ў беларускім футболе Шарснёва многае, але асобна вылучана «грамадская думка, якая склалася вакол нашага футбола. Меркаванне заўзятараў, спецыялістаў, кіраўніцтва краіны».
У дэталі лезці Мікалай Шарснёў пакуль што адмовіўся, але паабяцаў, «што з усім, што будзем рабіць, будзем дзяліцца з прэсай і заўзятарамі. Усе рашэнні будуць узважанымі і калегіяльнымі».
На заканчэнне новы кіраўнік АБФФ высока ацаніў працу свайго папярэдніка Уладзіміра Базанава: «Праца ім праведзена каласальная. Самае асноўнае — быў прыўнесены сістэмны падыход. Была прынятая «Канцэпцыя развіцця футбола», мэты, задачы. Ёсць фундаментальны дакумент, да якога можна звяртацца».
Сваю задачу Шарснёў бачыць у вызначэнні механізму рэалізацыі «фундаментальнага дакумента».
Беларус жыве ў доме, які пабудаваў з саломы, пяску і гліны. Пры гэтым ён — адзіны жыхар вёскі. Як адчуванні?7
Каментары