Паглядзіце, як у нацыянальных матывах афармляюць аддзяленні Беларусбанка
Арнамент з блакітных васількоў можа ўпрыгожваць не толькі беларускія нацыянальныя строі, але і форму банкаўскіх работнікаў. Так, работніцы ЦБП № 413 Беларусбанка ў Лідзе цяпер абслугоўваюць кліентаў у стылізаваным пад нацыянальныя касцюмы адзенні.
Дарэчы, змяніўся не толькі знешні выгляд офісных работнікаў, але і дызайн самога цэнтра банкаўскіх паслуг: сцены размешчанага па вуліцы Савецкай аддзялення ўпрыгожваюць этнароспісы. У адной зале «пасяліўся» сімвал ураджайнасці Ярыла, у другой — дачка Сонца Зара, піша «Лідская газета».
— Мы вельмі радыя таму, што наша аддзяленне набыло нацыянальны каларыт і стала другім такім аддзяленнем у Гродзенскай вобласці. Унікальны этнапраект, прымеркаваны да 100-годдзя «Беларусбанка», адлюстроўвае непарыўную сувязь гісторыі краіны і фінансавай установы. Мастацкі роспіс не толькі зрабіў эксклюзіўным офіснае памяшканне, але і ўпрыгожыў наш цудоўны горад. Пераўтварэнні прыйшліся даспадобы і нашым кліентам, якія па заслугах ацанілі нацыянальны каларыт і дзякуюць за стварэнне незвычайнай атмасферы ў этнічным стылі, — адзначае Таццяна Сухоцкая, намеснік дырэктара гэтага аддзялення.
Аналагічныя этнанавацыі прыжыліся не толькі ў лідскім, але і ў некаторых іншых падраздзяленнях банка. У кожным горадзе ў аснову мастацкага роспісу пакладзены свой тэматычны сюжэт, які адлюстроўвае асаблівасці канкрэтнага рэгіёна, яго гісторыю.
У Гродне сцены банкаўскага офіса ўпрыгожвае ансамбль вядомых архітэктурных збудаванняў — старая плошча з Кафедральным касцёлам; таксама ў аддзяленні намаляваны самы старажытны з захаваных і дзейных у Еўропе гадзіннікавы механізм.
Кліентаў аднаго з брэсцкіх цэнтраў банкаўскіх паслуг радуе роспіс з ліхтаршчыкам, які запальвае святло на галоўнай пешаходнай вуліцы абласнога цэнтра.
У горадзе, які натхняе на творчасць мастакоў і музыкаў, — Віцебску — на сценах выкананыя ў «акварэльнай» стылістыцы старыя вуліцы горада.
У Магілёве — выявы святкавання Купалля, ну а ў Мінску — архітэктурны комплекс на Прывакзальнай плошчы: знакамітыя 11-павярховыя вежы, якія сустракаюць усіх, хто прыбывае ў сталіцу.
Этнапраект стартаваў у 2022-м годзе, юбілейным для «Беларусбанка». Тады адна з галоўных фінансавых устаноў краіны падарыла гарадам Беларусі серыю яскравых муралаў, напоўненых легендамі і міфамі. У Лідзе такі роспіс упрыгожыў фасад жылой пяціпавярхоўкі па вуліцы Ленінскай, 17.
Цяпер чытаюць
«Стаяць на сваім, кожны наколькі можа!» Вялікая гутарка з Наталляй Дулінай пра гопнікаў з ГУБАЗіКа, Калеснікаву і што там у каго ў калоніі11
Каментары
Ніколі не была даспадобы.
Беларуская культура -- гэта культура тутэйшай краёвай шляхты былога ВКЛ, фальваркавай і гарадзкой, а не культура галечы і мужыкоў, якія нават ніколі не былі суб'ектам і беларускай культуры ня ведалі і ведаць сёння ня хочуць.
Адзінае, што агульнага ў сялянства і беларушчыны, гэта тое, што яны калісьці размаўлялі по-беларуску. Але ім збольшага было і ёсць абыякава, яны "сваёй" культуры здрадзілі, і нават цяпер ёсць ядзерным электаратам Лукашэнкі. Чым больш чалавек гэкае, дзэкае і калгаснік, тым большы ён лукашыст і за Расею.
Абапіранне на мужыкоў і сялянства -- прычына правалу беларушчыны як ідэі.
У Польшчы было сваё сялянства і галеча -- іх нават прыпамінюць сёння? Не.
У Расеі -- таксама -- 90% прыгонныя рабы, але расейская культура -- гэта палацы Петэргофа і нямецка\французская арыстакратыя, афіцэры, паэты.
Тое самае ў балтаў -- у кожны трэці там скажа, што ягоны прадзед Гедымінас, а не галадупы халоп у вышыванцы, на акім аралі зямлю замест каня.