Прынц Люксембургскі Роберт абвясціў пра смерць свайго малодшага сына прынца Фрэдэрыка. Цяжкахворы юнак перад смерцю развітаўся з усімі роднымі. Яго сэрца спынілася 1 сакавіка ў Парыжы.
Напярэдадні смерці, 28 лютага, у Міжнародны дзень рэдкіх захворванняў, Фрэдэрык сабраў родных, каб развітацца. У яго апошнія гадзіны побач былі: брат Аляксандр, сястра Шарлота, трое кузэнаў, цётка і дзядзька.
Да самага канца юнак захоўваў гумар і сілу духу, не забыўшы пажартаваць, каб падарыць родным апошнюю ўсмешку.
«Фрэдэрык знайшоў у сабе сілы і мужнасць развітацца з кожным з нас па чарзе. Падарыўшы кожнаму развітальныя словы — добрыя, мудрыя, павучальныя — у сапраўды фрэдэрыкаўскім стылі, ён пакінуў нам даўні сямейны жарт. Нават у апошнія хвіліны ён захоўваў пачуццё гумару і бязмежнае спачуванне, што дазволіла яму ў апошні раз засмяяцца… каб падтрымаць нас усіх», — распавялі бацькі юнака.
Роберт паведаміў, што сын задаў яму апошняе пытанне перад смерцю: «Тата, ты ганарышся мною?»
«Ён ледзь мог размаўляць на працягу некалькіх дзён, таму яснасць гэтых слоў была такой жа дзіўнай, як і важкасць гэтага моманту. Адказ быў вельмі простым, і ён чуў яго шмат разоў, але ў той момант яму было патрэбнае пацверджанне таго, што ён зрабіў усё, што мог, за сваё кароткае і цудоўнае жыццё, і што цяпер ён нарэшце можа рушыць далей», — патлумачыў яго бацька.
Ён назваў Фрэдэрыка «супергероем».
«Калі ён быў маленькім, я заўсёды казаў, што калі б у нас было толькі адно дзіця, пра якога мне не давялося б хвалявацца, то гэта быў бы ён. У яго былі сацыяльныя навыкі, якіх няма ні ў каго іншага, моцнае пачуццё гумару, эмацыянальны інтэлект і спачуванне, якія зашкальвалі, пачуццё справядлівасці, сумленнасці і прыстойнасці, якое не ведала межаў. Ён быў неверагодна дысцыплінаваным і арганізаваным», — падкрэсліў Роберт.
Фрэдэрык пакутаваў ад рэдкай генетычнай хваробы POLG — мітахандрыяльнай хваробы, якая не паддаецца лячэнню.
Гэтая хвароба пазбаўляе клеткі арганізма энергіі, што прыводзіць да прагрэсуючай дысфункцыі і адмовы некалькіх органаў — мозгу, нерваў, печані, кішэчніка, цягліц, глоткі, зроку і іншых.
Цяпер чытаюць
«Вяртайцеся, калі дарасцяце». Адзін з самых дарагіх рэстаранаў Мінска шакуе сваёй камунікацыяй4
Каментары