Prync Luksiemburhski Robiert abviaściŭ pra śmierć svajho małodšaha syna prynca Frederyka. Ciažkachvory junak pierad śmierciu raźvitaŭsia z usimi rodnymi. Jaho serca spyniłasia 1 sakavika ŭ Paryžy.
Napiaredadni śmierci, 28 lutaha, u Mižnarodny dzień redkich zachvorvańniaŭ, Frederyk sabraŭ rodnych, kab raźvitacca. U jaho apošnija hadziny pobač byli: brat Alaksandr, siastra Šarłota, troje kuzenaŭ, ciotka i dziadźka.
Da samaha kanca junak zachoŭvaŭ humar i siłu duchu, nie zabyŭšy pažartavać, kab padaryć rodnym apošniuju ŭśmiešku.
«Frederyk znajšoŭ u sabie siły i mužnaść raźvitacca z kožnym z nas pa čarzie. Padaryŭšy kožnamu raźvitalnyja słovy — dobryja, mudryja, pavučalnyja — u sapraŭdy frederykaŭskim styli, jon pakinuŭ nam daŭni siamiejny žart. Navat u apošnija chviliny jon zachoŭvaŭ pačućcio humaru i biaźmiežnaje spačuvańnie, što dazvoliła jamu ŭ apošni raz zaśmiajacca… kab padtrymać nas usich», — raspaviali baćki junaka.
Robiert paviedamiŭ, što syn zadaŭ jamu apošniaje pytańnie pierad śmierciu: «Tata, ty hanaryšsia mnoju?»
«Jon ledź moh razmaŭlać na praciahu niekalkich dzion, tamu jasnaść hetych słoŭ była takoj ža dziŭnaj, jak i važkaść hetaha momantu. Adkaz byŭ vielmi prostym, i jon čuŭ jaho šmat razoŭ, ale ŭ toj momant jamu było patrebnaje paćvierdžańnie taho, što jon zrabiŭ usio, što moh, za svajo karotkaje i cudoŭnaje žyćcio, i što ciapier jon narešcie moža rušyć dalej», — patłumačyŭ jaho baćka.
Jon nazvaŭ Frederyka «supierhierojem».
«Kali jon byŭ maleńkim, ja zaŭsiody kazaŭ, što kali b u nas było tolki adno dzicia, pra jakoha mnie nie daviałosia b chvalavacca, to heta byŭ by jon. U jaho byli sacyjalnyja navyki, jakich niama ni ŭ kaho inšaha, mocnaje pačućcio humaru, emacyjanalny intelekt i spačuvańnie, jakija zaškalvali, pačućcio spraviadlivaści, sumlennaści i prystojnaści, jakoje nie viedała miežaŭ. Jon byŭ nievierahodna dyscyplinavanym i arhanizavanym», — padkreśliŭ Robiert.
Frederyk pakutavaŭ ad redkaj hienietyčnaj chvaroby POLG — mitachandryjalnaj chvaroby, jakaja nie paddajecca lačeńniu.
Hetaja chvaroba pazbaŭlaje kletki arhanizma enierhii, što pryvodzić da prahresujučaj dysfunkcyi i admovy niekalkich orhanaŭ — mozhu, niervaŭ, piečani, kišečnika, ciahlic, hłotki, zroku i inšych.
Ciapier čytajuć
«Adpraŭlali myć tualety i kidali ŭ ŠIZA». Susiedki raskazali pra abychodžańnie ŭ kałonii z eks-palitźniavolenaj Tamaraj Karavaj, jakaja paśla pamierła33
Kamientary