Навуковец расказаў пра будучыню цялят, якіх нарадзілі беларускія каровы ад зубра
У Шаркаўшчынскім раёне з’явіліся цяляты, якія ўяўляюць сабой гібрыд кароў герафордскай пароды і дзікага зубра. Эксперт у галіне генетыкі з Віцебскай дзяржаўнай акадэміі ветэрынарнай медыцыны расказаў БелТА, якім можа стаць гэта незвычайнае патомства і ці бяспечна трымаць яго побач са звычайным каровіным статкам.
У мінулым годзе да кароў малочна-таварнага комплексу на выпас прыблукаў адзінокі, але даволі спакойны зубр, а ў гэтым годзе высветлілася, што ён пакінуў пасля сябе патомства. Адно з цялят успадкавала масць зубра, другое — мамы-каровы.
У райаграсэрвісе такога яшчэ не сустракалі, таму цяпер вырашаюць, што рабіць з нечаканым сюрпрызам. Цяляты пакуль застаюцца на прадпрыемстве пад наглядам работнікаў.
Загадчык кафедры генетыкі і развядзення сельскагаспадарчых жывёл Віцебскай дзяржаўнай акадэміі ветэрынарнай медыцыны Алег Заяц растлумачыў, што з навуковага пункту гледжання гэта зразумела. Генетычныя карані буйной рагатай жывёлы ідуць якраз да зуброў, і ў іх аднолькавая колькасць хромасом. У той жа час фізічна каровы і зубры амаль ніколі не перасякаюцца.
Зубры ў перыяд спарвання пакрываюць самак, пакуль цыкл не завершыцца. На выпас кароў малочнай пароды выпускаюць ужо аплодненымі, а мясных, як герафорды, — не, таму зубр, які хадзіў у вялікім статку, мог апладніць не толькі дзвюх, але і больш самак.
Заяц адзначыў, што паводзіны і характар дзікага бацькі цялятам могуць не перадацца, усё залежыць ад асяроддзя і клопату людзей. Ёсць шмат выпадкаў, калі дзікія жывёлы прывыкаюць да чалавека, становяцца ручнымі і спакойнымі. Гібрыды зубра і каровы таксама могуць вырасці спакойнымі, бо каровы-герафорды па прыродзе — спакойныя жывёлы.
Па прагнозах генетыка, такія цяляты будуць расці хутчэй за сваіх пародных сваякоў. Бычкі, атрыманыя ад гэтага гібрыду, будуць бясплоднымі, але цялушкі могуць даваць патомства.
Для племяннога развядзення гібрыдаў лепш трымаць асобна. Яны адрозніваюцца толькі памерамі і знешнім выглядам — могуць перавышаць і герафордаў, і зуброў па вышыні і вазе. Тэрмін жыцця ў іх такі ж, як у звычайных кароў. Калі іх пакінуць на адкорм, гаспадарка можа атрымаць такое ж якаснае мяса, як у маці-герафордаў, якія славяцца мармуровай ялавічынай.
Алег Заяц сказаў, што асабіста сутыкаецца з такімі выпадкамі ўпершыню, хоць на занятках студэнтам расказвае пра гібрыдызацыю і вывядзенне новых парод. Звычайна такія пароды выводзяць спецыяльна для паляпшэння якасці малочнай прадукцыі.
Шаркаўшчынскі райаграсэрвіс займаецца развядзеннем племяннога статку, таму рашэнне за кіраўніцтвам прадпрыемства.
Цяпер чытаюць
«Разагнаць дармаедаў! Аддаць людзям зямлю!» Трактарыст з Хойнікаў, які цяпер жыве ў Латвіі, параўнаў сельскую гаспадарку там і ў нас11
Каментары