«Яны ўсе сябравалі супраць мяне». У Мінску судзяць мужчыну за лжывыя даносы на канкурэнтаў
Суд Першамайскага раёна разглядае нестандартную крымінальную справу: 41-гадовага прадпрымальніка з Мінска абвінавачваюць у тым, што ён пісаў ілжывыя даносы на канкурэнтаў па турыстычным бізнесе, былых калег і пасажыраў, піша Onliner.by.
Згодна з матэрыяламі справы, з сакавіка 2023 года па люты 2024 года мужчына адправіў не менш за 18 такіх лістоў. У іх ён папярэджваў дзяржаўныя органы пра розныя злачынствы — ад перавозкі праз мяжу наркотыкаў і зброі да хабараў падатковым інспектарам.
На судзе пацярпелыя абвінавачанні адмаўлялі і настойвалі на тым, што такім чынам мужчына «знішчаў канкурэнтаў». Абвінавачаны не спрачаўся: гісторыі ён прыдумляў, «ананімкі» адпраўляў, а асноўным матывам была «помста з-за непрыязных адносін». Журналісты пабывалі на двух пасяджэннях.
Крымінальная справа кваліфікавана па частцы 1 і частцы 2 артыкула 400 КК Беларусі — гэта заведама ілжывыя даносы, у тым ліку звязаныя з абвінавачваннем у цяжкім або асабліва цяжкім злачынстве. Па гэтым артыкуле мужчыну пагражае абмежаванне або пазбаўленне волі на тэрмін да 5 гадоў.
Абвінавачанаму І. 41 год, ён больш за 15 гадоў займаецца турыстычным бізнэсам. Калісьці актыўна вазіў турыстаў сам як суправаджаючы груп, таксама адкрыў ІП і фірму — ПУП «КСАЛ-ПРОФ» (Economim.by, Bytravel.by), асноўны профіль якой — аўтобусныя перавозкі ў краіны блізкага замежжа. Адзін з яго тураў, які скончыўся гучным канфліктам з турыстамі.
Падчас суда абвінавачаны неаднаразова паўтараў, што прызнае сваю віну. Калі дайшла чарга да дачы паказанняў, ён публічна папрасіў прабачэння ў прысутных. Таксама зрабілі і яго блізкія, якія ў канцы пасяджэння ціха звярнуліся да пацярпелых са словамі: «Прабачце».
Пацярпелых не адзін і не два, але найбольш актыўна ў судзе выступаюць прадстаўнікі турагенцтва «Кактус-тур». Заснавальнік і яго жонка выглядаюць добра падрыхтаванымі: трымаюць у руках тэчкі з дакументамі, робяць пазнакі падчас пасяджэння. Пара не прыме прабачэння ад абвінавачанага і запатрабуе ў судзе нават больш высокія сумы маральнай шкоды, чым падчас папярэдняга следства.
«Пасля азнаямлення са справай у 10 тамах я для сябе шмат што зразумеў», — так растлумачыць сваё рашэнне павялічыць суму з 30 тыс. да 50 тыс. рублёў пацярпелы В.
Пазіцыя абвінавачання: «Ствараў штучныя перашкоды канкурэнтам»
Але вернемся да пачатку суда. Адвакат пералічвае падзячныя лісты на адрас абвінавачанага, а таксама паведамляе пра медыцынскае заключэнне, згодна з якім мужчыну «рэкамендаваныя абследаванні і з’яўленне на шпіталізацыю» ў ліпені гэтага года. Да справы далучаюцца распіскі ад некалькіх пацярпелых аб тым, што яны не маюць прэтэнзій матэрыяльнага або маральнага характару.
Дзяржаўны абвінаваўца зачытвае абвінавачанне, згодна з якім абвінавачаны, займаючыся камерцыйнай дзейнасцю ў сферы міжнародных аўтобусных турыстычных перавозак і атрымаўшы досвед узаемадзеяння з рознымі дзяржаўнымі органамі і разуменне іх паўнамоцтваў і кампетэнцый, з сакавіка 2023 года па люты 2024 года адпраўляў ілжывыя даносы (усяго 18 эпізодаў).
Пазіцыя абвінавачання ў тым, што мужчына «ствараў на мяжы штучныя перашкоды перавозчыкам і іх кліентам-пасажырам, чым спрабаваў справакаваць адток кліентаў у канкурэнтаў». Такім чынам, меркаваў абвінавачаны, ён «створыць спрыяльныя ўмовы для павелічэння ўласнага прыбытку».
Паведамляецца, што даносы І. друкаваў на сваім камп’ютары дома і адпраўляў іх у канвертах па пошце ў розныя дзяржаўныя органы. Лісты былі як ананімныя, так і ад выдуманых грамадзян, у тым ліку ад жыхароў Польшчы.
«Супрацоўнічалі з ім, пакуль не пачаліся пагрозы»
Пра тое, як ілжывыя даносы адбіліся на жыцці людзей, распавялі на судзе самі пацярпелыя. Першым на пытанні адказвае дырэктар ПУП «Кактус-тур». Ён кажа, што ведае абвінавачанага завочна гадоў 15, але асабіста сустракаўся з ім усяго некалькі разоў. Пэўны час яны паспелі папрацаваць разам — у перыяд, калі пасля кавіду турфірмы актыўна аднаўлялі паездкі ў Беласток і Вільню.
— У нас у гэтай сферы так: калі ў кагосьці мала турыстаў, кампаніі аб’ядноўваюцца і вязуць людзей у адным аўтобусе, каб была нейкая рэнтабельнасць, — тлумачыць В. — Абвінавачаны спачатку працаваў з «Яваштурам», у іх пайшлі нейкія разыходжанні, і яны перасталі аб’ядноўвацца. І тады ён прапанаваў нам пачаць супрацоўніцтва. Мы палічылі, што для нас гэта выгадныя ўмовы. Пэўны час працавалі разам.
— Па якой прычыне перасталі супрацоўнічаць?
— Пайшлі разыходжанні. З боку [абвінавачанага] пачаліся нейкія загады-ўказанні, што мы не так пасадзілі турыстаў… Гэта было на павышаных танах, трэба было ісці на ўсе яго ўмовы. І так яму не так, і гэтак дрэнна. <…> Пасля гэтага пачаліся пагрозы ў наш адрас, ён пачаў гаварыць: маўляў, калі вы не будзеце выконваць мае ўмовы, то на вас будуць даносы ў розныя органы. Пасля гэтага мы палічылі, што дастаткова супрацоўніцтва, і парвалі адносіны.
Дзяржабвінаваўца зачытаў эпізоды, якія датычацца непасрэдна дырэктара «Кактус-тура». Напрыклад, у лютым 2023 года дзяржаўныя органы атрымалі ліст пра тое, што ён і яго жонка перадалі 10 тыс. рублёў інспектару падатковай (эпізод №5).
— Такога не было, ніхто ніякіх хабараў не даваў, — катэгарычна адмаўляе пацярпелы. — Пры гэтым у нас была вельмі сур’ёзная праверка, нас выклікалі ў падатковую інспекцыю, правяралі ўсю нашу дзейнасць.
Наступны эпізод — данос пра ўтаенне даходу за 2022 год (эпізод №6). Пасля гэтага паведамлення, распавядае пацярпелы, у офісе быў вобшук.
— Усе тэчкі, шуфлядкі, камп’ютары, тэлефоны — усё было агледжана, — стомленым голасам адказвае В.
Таксама ў дзяржаўныя органы паступіла інфармацыя, што кампанія «Кактус-тур» перавозіць у Літву экстрэмісцкія улёткі (эпізод №9), а таксама ўвозіць на тэрыторыю Беларусі какаін (эпізод №11).
— Усё гэта не адпавядае рэчаіснасці. Мяне пастаянна дапытвалі, выклікалі ва ўсе ведамствы, якія толькі можна: і ГУУС, і МУС, і КДБ. Былі пастаянныя дагляды на пагранічных пунктах, затрымкі транспарту ад 7 да 10 гадзін. Разбіралі аўтобусы, заганялі іх на рэнтген, турыстаў, а таксама суправаджаючых і кіроўцаў адпраўлялі на асабісты надгляд.
— Далей эпізод №13 — наконт выплаты заробку ў канвертах.
— Такога ніколі не было. Праводзіліся праверкі: у мяне бывалі ДФР, АБЭП, таксама апытанне праводзіў інспектар падатковай. Пацярпелы падкрэслівае, што на працы кампаніі ўсе гэтыя праверкі адбіліся самым балючым чынам.
— Мы страцілі рэпутацыю, з намі адмаўляліся супрацоўнічаць нашы партнёры (гэта заказчыкі турыстычных аўтобусаў па маршрутах): яны баяліся праверак сваіх кампаній. Турысты таксама пра гэта чулі, бо падсудны пісаў на турыстычныя парталы ад свайго імя шмат негатыўных водгукаў. <…> Нам прычынена велізарная шкода — і маральная, і матэрыяльная. Даводзілася пастаянна займацца падтрымкай бізнэсу, падаваць у розныя ведамствы дакументы, утрымліваць турыстычны паток, трымаць супрацоўнікаў, якім у такіх умовах было вельмі цяжка працаваць. Хтосьці сышоў з менеджараў, хтосьці застаўся. Толькі цяпер мы патроху выходзім на ранейшы ўзровень, вяртаем сваіх партнёраў.
Бяссонныя ночы — гэта адназначна. У нас было два-тры рэйсы на тыдзень у Беласток і два рэйсы ў Вільню — у розныя дні. На кожнай мяжы былі пастаянныя праверкі з беларускага, літоўскага або польскага боку. <…> Найчасцей гэта адбывалася ноччу, суправаджаючыя і кіроўцы пастаянна нам тэлефанавалі, і нам даводзілася быць на сувязі — супакойваць, угаворваць, падтрымліваць псіхалагічна. Ноч не спім, раніцай устаём і ідзем на працу. Гэта вельмі цяжка.
Пара просіць суд прызначыць для абвінавачанага строгае пакаранне, звязанае з пазбаўленнем свабоды. Таксама імі было пададзена хадайніцтва па маральнай шкодзе на суму па 50 тыс. рублёў на кожнага (агульная сума — 100 тыс.).
У абвінавачанага пытаюць, ці гатовы ён кампенсаваць пацярпелым маральную шкоду ў такім памеры.
— Не, гэта нерэальныя сумы, я іх не прызнаю, — адказвае І. — Я лічу, што вінаваты, я каюся ў гэтым, але гатовы кампенсаваць у разумных межах. Я магу вярнуць па 10 тыс. рублёў кожнаму.
«Я пыталася ў мытнікаў: гэта па лісце ці па званку? Яны ўсміхаліся»
Таксама на судзе выслухалі і іншых работнікаў ПУП «Кактус-тур» — яны ўвайшлі ў спіс пацярпелых ад ілжывых даносаў. Вось што расказвае кіроўца І.:
— На мяне данеслі, што я перавозіў праз мяжу зброю і наркотыкі. < …> Мяне на мяжы пільна правяралі, загналі аўтобус на рэнтген, блізкі дагляд, палову аўтобуса разабралі, нічога не выявілі. І гэта было неаднаразова, амаль кожны рэйс — дагляд і рэнтген. Гэта як на нашай мяжы, так і на польскай, літоўскай.
Свае паказанні таксама дае выхавальніца дзіцячага сада С. — раней яна працавала суправаджальнай груп у кампаніях «Смарт-трэвел» і «Кактус-тур» і дагэтуль часам вязе групы па дамове падраду. У дачыненні да жанчыны ў справе фігуруе данос пра незаконны ўвоз зброі.
— Гэта дурное абвінавачанне: чалавек не думаў, што пісаў. І мяне надглядалі, і аўтобус, і мае рэчы глядзелі неаднаразова. Ну што маглі знайсці? < …> Я пыталася ў мытнікаў: гэта па лісце ці па званку? Яны ўсміхаліся. А калі ўжо другі і трэці раз мяне правяралі, я кажу: «Ну што, зноў напісалі?» Мне адказалі: «Ну што я вам скажу, шукайце, хто гэта робіць». Пацярпелая кажа, што ў яе не было ніякіх сумневаў, хто мог гэта напісаць.
— Ён і іншых людзей так турбаваў. Усе, хто працаваў у гэтай сферы ў турызме, ведалі пра гэта. < …> Я не ведаю, навошта ён гэта ўсё рабіў. І людзям жыццё сапсаваў, і сабе ўрэшце. Магчыма, гэта канкурэнцыя.
Жанчына просіць суд прызначыць І. справядлівае пакаранне, грашовых прэтэнзій у яе няма. Раней прагучала, што ёй, а таксама некаторым іншым пацярпелым абвінавачаны ўжо выплаціў кампенсацыю маральнай шкоды — па 800, 1000 і 4000 рублёў.
«Мяне распраналі на мяжы — ставілі, як Венеру Мілоскую ў Луўры»
Мабыць, эмацыйней за ўсіх на судзе выступіла пацярпелая Е. — калісьці яна працавала разам з абвінавачаным, але пазней перайшла ў кампанію «Кактус-тур».
— Ён мяне запрасіў дзесьці 10 гадоў таму — суправаджаць групы. Мы працавалі [разам], вельмі добра працавалі — без пытанняў. Але з 2023 года пачаліся вельмі негатыўныя моманты з боку І. < …> Ён казаў мне, што пакладзе ўвесь турыстычны бізнес, а сам застанецца. І калі пачалася вайна, калі транспартныя інспекцыі пачалі спыняць [аўтобусы іншых турфірм], я часта з ім размаўляла, нагадвала, што ў яго дзеці растуць. Я яму ў маці гаджуся, мне здавалася, што ён можа мяне пачуць… Не вытрымаўшы, я перайшла ў ПУП «Кактус-тур». І вось тады пачаліся цікавыя моманты са мной.
Мяне пастаянна на мяжы распраналі — ставілі, як Венеру Мілоскую ў Луўры, толькі яна без рук, а я з рукамі… Першы раз гэта было на літоўскай мяжы.
На нашай мяжы кожны раз, калі я ўязджала, мне казалі: «Гэта зноў вы?» У мяне пяць актаў асабістага дагляду. Але я ўсё гэта цярпела: думаю, чалавек супакоіцца, зразумее, хацелася верыць у лепшае. Але калі да мяне дадому прыйшлі (а ў мяне быў хворы чалавек) два супрацоўнікі Заводскага і Ленінскага раёнаў па наркакантролі і супрацьдзеянню гандлю людзьмі, я папрасіла, каб мяне павезлі ў Заводскае РУУС і я дала паказанні. На што мне сказалі адназначна паведамляць ва ўсе органы. І тады ў нас з І. пачалася вайна.
Па словах пацярпелай, паралельна на сайтах сталі з’яўляцца негатыўныя водгукі пра яе працу: пра тое, што «светлавалосая жанчына пенсійнага ўзросту забывае турыстаў».
— Потым яшчэ да мяне прыходзіў Следчы камітэт у сувязі з тым, што я перавожу наркотыкі, вялікія сумы грошай, інфармацыю для Польшчы мне збіраюць «гандляры з рынку», што я маю двухпакаёвую кватэру ў Беластоку… Столькі ілжывай інфармацыі пра сябе я не магла вытрымаць, — уздыхае жанчына.
На судзе пацярпелая заявіла патрабаванне аб кампенсацыі маральнай шкоды на суму 3 тыс. рублёў.
— Я страціла шмат здароўя. Мая сям’я — нервы. Я баюся за сваю сям’ю і па сённяшні дзень. < …> Я хоць і жанчына пенсійнага ўзросту, раней рэдка ўжывала таблеткі, а цяпер ужываю. І ў нашай краіне лячэнне не так танна.
Пасля таго, як у абвінавачанага спыталі, ці прызнае ён маральную шкоду, паміж ім і яго былой супрацоўніцай адбыўся эмацыйны дыялог.
— Я перад вамі ў чарговы раз прашу прабачэння. Я гатовы вам улічваючы тое, што вы пацярпелі, даць 1000 рублёў. Мне шмат каму даводзілася кампенсаваць… І яшчэ раз прыношу глыбокія прабачэнні. Прабачце мяне, калі ласка.
— Мне грошы не так важныя. Я цябе прасіла, ты памятаеш колькі? І цяпер перад тваімі роднымі і блізкімі я цябе проста прашу: супакойся, пачні жыць як чалавек, — звяртаецца да свайго былога кіраўніка жанчына.
Абвінавачаны: «Склаліся непрыязныя адносіны з некаторымі людзьмі»
Суд пераходзіць да допыту абвінавачанага. Расказваючы пра сябе і сваю працу, мужчына падкрэслівае, што на рынку пасажырскіх перавозак ён дастаткова даўно — з 2009 года. Заўсёды ўкладваўся ў свой бізнес, «стараўся абыходзіць кліентаў». Падчас і пасля кавіду наступілі цяжкія часы: візы беларусам сталі даваць радзей, паток турыстаў скараціўся. А яшчэ на рынку з’явіліся канкурэнты.
— Я самастойна арганізоўваў групы, даваў шмат рэкламы, каб прыцягнуць людзей. Большай ступенню маё імя працавала на мяне, у мяне быў поспех у гэтым. < …> Пазней на рынку з’явілася фірма «Кактус-тур», якая таксама пачала гэтым займацца. Мы пачалі размаўляць з імі. У мяне склаліся непрыязныя адносіны з імі, бо яны не выконвалі свае дамоўленасці. < …> Напрыклад, мы дамовіліся аб’ядноўвацца, калі група была няпоўная, каб паехалі не два паўпустыя аўтобусы, а адзін поўны. Аднак у апошні момант «Кактус-тур» кажа: не, у нас ёсць свае аўтобусы. < …> То-бок яны вельмі моцна падводзілі, перакладвалі стрэлкі на сябе, і мне станавілася настолькі крыўдна…
Мужчына падкрэслівае, што вельмі балюча ўспрымаў негатыў у свой адрас.
— Быў такі момант, што ўсе сябравалі супраць мяне, апалчыліся супраць мяне… І ў мяне была крыўда на тое, што мне казалі добрыя рэчы, а паводзіліся па адносінах да мяне дрэнна.
У абвінавачанага ўдакладняюць: ці магло негатыўнае стаўленне да яго быць звязана са чуткамі пра тое, што ён піша ілжывыя даносы (пра гэта распавялі некалькі пацярпелых)? У адказ на гэта мужчына заяўляе, што, магчыма, такім жа чынам паступалі і яго канкурэнты.
— Справа ў тым, што мяне неаднаразова самога правяралі і распраналі [на мяжы], пры панятых таксама. < …> Мяне спрабавалі зламаць, паставіць лбамі. Дзесьці праверка была, і мне казалі, што гэта «яны на цябе». < …> Мяне нават пыталі: «Як вы думаеце, чаму мы вас раздзяляем?» Я казаў: «Мабыць, гэта канкурэнты».
На пытанне, ці ёсць у абвінавачанага дакладныя звесткі пра тое, што іншыя турфірмы практыкавалі ў адносінах да яго нешта падобнае (гэта значыць пісалі даносы), мужчына пацягвае плячыма.
— У мяне былі падазрэнні, калі мяне самога даглядвалі. < …> Толькі на ўзроўні чутак.
У судзе прыступаюць да падрабязнага разбору эпізодаў з матэрыялаў справы. Іх шмат, таму допыт доўжыцца доўга. Мы прывядзем толькі самыя цікавыя эпізоды — напрыклад, №2: ложны данос напісаны на былога кліента абвінавачанага — пасажыра яго аўтобуса. Гэта значыць, лісты пісаліся не толькі ў адрас канкурэнтаў. Вось як гэта тлумачыць абвінавачаны:
— Ён часта ездзіў — амаль кожныя выхадныя. Вёў сябе ў аўтобусе не вельмі добра, і пасажыры скардзіліся на яго. Мне даводзілася яго супакойваць. Ён казаў мне, што пойдзе ў іншую фірму. Гэта мяне часткова закранала. Ён рэкламіраваў «Кактус-тур» і казаў, што ўсе пойдуць за ім. < …> Ён казаў пра мяне дрэнныя рэчы. Я хацеў яму адпомсціць.
Аналагічная сітуацыя апісаная ў эпізодзе №15: ложны данос таксама напісаны ў адрас сваёй кліенткі.
— Яна проста ўсю паездку раздражняла, нервовая сістэма не вытрымлівала. Пазней яна пачала пісаць вельмі шмат негатыўных водгукаў, што я «абражаны хлопчык», вельмі прыніжальных у мой адрас. Я спрабаваў яе спыніць, а яна не спынялася.
Адначасова некалькі эпізодаў, нагадаю, датычацца мужоў і жонак з ПУП «Кактус-тур». Дзяржаўны абвінаваўца звяртае ўвагу, што ў сувязі з хабарніцтвам падатковаму інспектару абвінавачаны напісаў у Дзяржаўны сакратарыят Савета бяспекі, Генеральную пракуратуру, Управу спраў прэзідэнта, КДБ, МУС, ГУБАЗ МУС. Далей у тыя ж органы паступіў данос пра схаўванне даходаў прадпрыемства.
— Некалькі даносаў, каб стварыць як мага больш праблем? — удакладняюць у абвінавачанага.
— Я ім так хацеў адпомсціць, так, я ўсё пісаў, — блытана адказвае мужчына.
Аналагічная гісторыя склалася з прадстаўнікамі кампаніі «Яваштранстур». Абвінавачаны тлумачыць, што некалі супрацоўнічаў з фірмай — браў у іх арэнду аўтобус для паездак у Беласток. Пазней пачаліся канфлікты («яны сталі ставіць умовы»). У выніку І. таксама вырашае адпомсціць: накіраваны даносы аб перадачы хабараў (эпізод №8).
Сярод спісу ілжывых даносаў таксама вылучаецца эпізод №7: данос напісаны ў адносінах падатковаму інспектару пра тое, што яна атрымала хабар у памеры 2000 рублёў.
— Па дадзеным эпізодзе што можаце растлумачыць?
— Быў камеральны кантроль… У маім выпадку яна выклікала пасажыраў, была група 50 чалавек, яна амаль усіх выклікала. Я даваў тлумачэнні па паездцы. Гэта было рэгулярна. І ў мяне ўзніклі падазрэнні, што на мяне хто-то піша. Таму я быў на яе [інспектара] крыўдзіўся і нейкім чынам хацеў ёй адпомсціць.
— Але гэта ж праца інспектара — правяраць, — адзначае дзяржаўны абвінаваўца.
— Згодны, але ў нас было непаразуменне ў размове. < …> Так, я гэта пісаў і ў гэтым раскайваюся. Аналагічная сітуацыя апісана ў эпізодзе №15: ілжывы данос таксама напісаны ў адрас сваёй кліенткі.
Мужчына пісаў не толькі пра незаконнае перамяшчэнне праз мяжу наркотыкаў, зброі і спробы даць хабар, таксама ён абвінавачваў людзей у працы на польскую разведку і супрацоўніцтве з экстрэмістамі.
— Яна жылі ў Польшчы, і я думаў: а чаму яна ў Польшчы жыве? Некаторыя такія ў мяне былі здагадкі, — каментуе чарговы эпізод мужчына. — Як я ўжо казаў, яны ўсе разам дружылі супраць мяне. Я думаў, што яны ў адным. Калі мы стаялі на мяжы, яны не размаўлялі [з маю], ігнаравалі.
Эпізод №10 датычыцца перавозкі наркотыкаў былой супрацоўніцай турфірмы абвінавачанага (таксама ён напісаў, што яна збірае інфармацыю пра дэпутатаў і перадае польскім спецслужбам). Мужчына падкрэслівае, што і з гэтай жанчынай у яго былі канфлікты.
— Вы ж маглі яе проста звольніць і не працаваць з ёй далей, — удакладняе дзяржаўны абвінаваўца. — Чаму вы вырашылі паступіць такім чынам? Гэта нават не канкурэнт.
— Справа ў тым, што яна потым ад іншых фірм пачала вазіць. Я хацеў адпомсціць ёй, што яна вазіла, а потым пайшла.
Злачынствы, у якіх ён абвінавачваў людзей, з'яўляюцца цяжкімі або асабліва цяжкімі і ўсе гэтыя даносы пагражаюць даволі сур'ёзнымі наступствамі? Гэта праверкі, дагляды, ператрусы.
— Часткова разумеў. Разумеў, што будзе нейкая праверка, таму і пісаў.
— У вас паездкі сарваліся, канфлікты былі, пасажыры непрыемныя. Ці суадносіцца гэта, на вашу думку, з абвінавачваннямі ў асабліва цяжкім злачынстве?
— Я згодны, я перабольшваў. Я [быў] ва ўзбуджаным стане, у парыве злосці, жаданні адпомсціць.
— Акрамя гэтага, быў яшчэ які-небудзь матыў? — удакладняе суддзя.
— Меў на ўвазе, што, можа быць, кліенты вернуцца да мяне, якія пайшлі разам са старэйшымі [групамі].
— Чаму вы выбралі такую тактыку — пісаць даносы — замест таго, каб удасканальваць свае паслугі?
— Я ўсё ж удасканальваў свае паслугі: многа новага прыдумаў — праграмкі, напрыклад. І мне было крыўдна, што мяне капіявалі. Усё, што я ні зраблю, у мяне капіявалі.
— Па ўсіх 18 эпізодах звесткі, пра якія вы пісалі, прыдуманыя? Былі ці хоць найменшыя падставы падазраваць людзей?
— Не, падстаў не было, — пасля невялікай паўзы адказвае абвінавачаны.
Каментары