Прэзентацыя зборніка «Мікола Ермаловіч» адбылася 27 красавіка ў Мінску. Кніга падрыхтавана старшынёй Мінскага гарадскога культурна‑асветніцкага клуба «Спадчына» Анатолем Белым, сябрамі клуба Анатолем Валахановічам і Надзеяй Сармант.
Як зазначыў рэдактар выдання А.Белы, М.Ермаловіч з’яўляецца не толькі выбітным гісторыкам, але і самым выдатным беларускім паэтам 1970‑1980‑х гадоў, які ўзняўся на недасягальны ўзровень у грамадзянскай паэзіі, пра што сведчаць больш за 100 яго вершаў у зборніку. «А яго 52 гутаркі і інтэрв’ю з ім самім у 1970‑я гады, значная частка якіх раней не публікавалася, сведчаць аб ім як аб выбітным дысідэнце, — сказаў А.Белы. —
Паводле слоў А.Белага, з усяго запланаванага па ўвекавечанні памяці М.Ермаловіча засталося адно — назваць яго імем вуліцу ў Маладзечне (Мінская вобласць), дзе ён жыў шмат гадоў.
Заслужаны дзеяч культуры Беларусі Валер Мазынскі прачытаў вершы М.Ермаловіча, у якіх той заклікае беларусаў «не над Радзімаю ўзняцца, а ўзняць яе над сабой», «абудзіцца самім і абудзіць іншых да свядомага нацыянальнага жыцця, <...> вызваліць свае душы, ад чаго пачынаецца сапраўная воля».
Артыст Уладзімір Цімашэвіч выканаў любімую песню М.Ермаловіча і Васіля Быкава «Сумныя бярозы пабяліў мароз».
Н.Сармант зазначыла, што ў сваёй паэзіі М.Ермаловіч заклікаў беларусаў «не чакаць парадку ад чужынцаў, а самім наводзіць яго ў сваёй хаце», а паэт Яўген Гучок назваў зборнік «найвыдатнейшай кніжкай па змесце і духоўнай накіраванасці».
15 мая запланавана прэзентацыя зборніка на радзіме лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Беларусі 1992 года М.Ермаловіча. Ён нарадзіўся 29 красавіка 1921 года ў вёсцы Малыя Навасёлкі Мінскага павета (цяпер — Дзяржынскі раён Мінскай вобласці). Галоўнае яго навуковае адкрыццё — сцвярджэнне неабходнасці адрозніваць ад сучаснай Летувы старажытную летапісную Літву, якая знаходзілася ў вярхоўях Нёмана (тэрыторыя паміж Мінскам і Навагрудкам з усходу на захад і паміж Маладзечна і Слонімам з поўдня на поўнач). Акрамя таго, навукоўца лічыў, што беларусы з’яўляюцца ня чыстымі славянамі, а аславяненымі балтамі. М.Ермаловіч таксама пераканаўча аспрэчыў многія ідэі імпэрскіх гісторыкаў.
Каментары