Žurnalist Dźmitryj Hurnievič u fejsbuku padzialiŭsia svaimi nazirańniami za staŭleńniem čechaŭ da svajoj pryrody. I ličyć, što sakret češskaj pryhažości — u staŭleńni da starych dreŭ.
Z zachapleńniem naziraju, jak čechi staviacca da svajoj pryrody. U rehijonie Maravija pierad darožnikami paŭstała dylema —
treba było abrezać ci prosta vysiečy staryja drevy na dvuchkiłamietrovaj alei tak, kab jany nie stvarali pahroz kiroŭcam, ale adnačasova kab zachavałasia pryhažość haścinca i bijaraznastajnaść, bo ŭ drevach žyvie šeść hatunkaŭ roznych kazurkaŭ i kažanoŭ.
I im heta ŭdałosia. Upraŭleńnie daroh Čechii, jakomu naležyć adrezak ziamli, źviarnułasia pa dapamohu ŭ Ahienctva achovy pryrody i łandšaftu, i jany razam raspracoŭvali płan. «Apieracyja» dašlifoŭvałasia hod, a terminy ŭ vyniku pieranosilisia, kab byli minimalnyja straty.
I voś hetymi dniami adbyvajecca finał.
Entamołahi abśledavali kožnaje dreva i pa kožnym prymali asabistaje rašeńnie, jak stavicca kankretna da jaho.
Krychu dalej ad darohi ŭžo pasadzili novuju dubovuju aleju (bačnaja na zdymkach), kab jana z časam zamianiła pieršapačatkovuju.
Voś ź jakim trymcieńniem piša pra takija alei časopis Ahienctva achovy pryrody:
«Alei i šerahi dreŭ supravadžali čałavieka ŭ jaho padarožžach sa spradviečnych časoŭ. Pieršyja ŭźnikli ŭžo ŭ Siaredniavieččy i piku papularnaści dasiahnuli ŭ epochu baroka i stali nieadjemnaj častkaj tak zvanaha składzienaha piejzažu. Rola alej była nie tolki estetyčnaj, jany spałučali ŭ sabie łandšaftaŭtvaralnuju, stratehičnuju (naprykład, aryjentavańnie na miascovaści, prykryćcio nadychodziačych vojskaŭ) i vytvorčuju funkcyju (alei fruktovych dreŭ karmili nadychodziačyja vojski). Hetaja šmatfunkcyjanalnaść alej była nastolki važnaja, što zapatrabavała źmien u zakanadaŭstvie (jurydyčnyja abaviazacielstvy pa stvareńni alej uzdoŭž novych daroh — dekret Maryi Terezii ad 1752 h.)».
U hetym staŭleńni da starych dreŭ, u pryncypie, i ŭvieś sakret — čamu Čechija takaja pryhožaja kraina.
Čytajcie taksama:
Najlepšyja — śvietłyja i smalanistyja. Jak i navošta źbirajuć uradžaj ź jałovych płantacyj
Ciapier čytajuć
«A zmožacie vylecieć zaŭtra?» Džon Koŭł raskazaŭ, jak piŭ z Łukašenkam harełku, kab damovicca pra vyzvaleńnie palitviaźniaŭ3
Kamientary
a potom pilili druhije dieriev́ja na ohraždienija vdol polej vmiesto jestiestviennoj zaŝity - dieriev́jev i kustov
pamiatajem-pamiatajem