Лах-нэская пачвара, хутчэй за ўсё, была гіганцкім вугром, заявілі навукоўцы з Новай Зеландыі, якія вырашылі скласці каталог флоры і фаўны возера Лох-Нэс, паведамляе Бі-бі-сі.
Яны прааналізавалі ваду ў возеры і вывучылі склад выяўленай у ёй ДНК. Высветлілася, што ніякіх буйных жывёл у возеры няма і, хутчэй за ўсё, не было.
Не было знойдзена слядоў плезіязаўраў (некаторыя лічылі, што Нэсі — дыназаўр) і нават буйной рыбы тыпу ласося.
Адзінай жывёлай у возеры, якая магла дасягаць буйных памераў, быў вугор.
Выключана таксама і версія пра тое, што міф пра пачвару нарадзіўся з-за велізарнага сома або нейкай іншай вялікай рыбы, напрыклад, грэнландскай палярнай акулы, што выпадкова заблукала ў возеры.
«Мы не знайшлі ў аналізах ДНК ніякіх слядоў істоты, нават аддалена падобнай [на дыназаўра], так што, прабачце, мне здаецца, што версія з плезіязаўрам не вытрымлівае крытыкі», — сказаў генетык Ніл Гемэл.
«Але ў вадзе вельмі шмат ДНК вугра. У Лох-Нэс водзіцца шмат гэтай рыбы, мы знайшлі ДНК ва ўзорах з усіх частак возера», — мяркуе даследчык.
«Сама колькасць генетычнага матэрыялу дазваляе выказаць здагадку, што вугры ў возеры былі аграмадных памераў, — дадаў Гемэл. — Мы не можам выключаць, што істота, якую людзі тут бачылі, і якую лічаць Лох-нэскай пачварай — гэта вугор».
Асноўная маса вугроў з'яўляецца ў азёрах і рэках Шатландыі з Саргасава мора, дзе нерастуе гэтая рыба. У працэсе міграцыі яны пераадольваюць каля пяці тысяч кіламетраў.
Цяпер чытаюць
Хлопца, які ў Лебедзевай хаяў Еўропу, асудзілі за ўдзел у пратэстах і ўхіленне ад войска4
Каментары