Канфлікт у дзіцячым садку: «Выхавацелька адчытвала дачку словамі «бессаромная» і «нахабная». Дзяўчынка цяпер баіцца хадзіць у прыбіральню
Валянціна жыве ў аграгарадку ў прыгарадзе Магілёва. У пачатку верасня яе дачка Сафія, якой на той момант было 2,6 года, пайшла ў яслi. Адаптацыя дзіцяці, па словах жанчыны, якая звярнулася ў рэдакцыю, праходзіла нядрэнна: маленькая не капрызнічала і была ў добрым гуморы. Сітуацыя змянілася праз пару тыдняў, калі Сафія, па словах яе маці, ужо на пад'ездзе да садка пачынала плакаць і скардзіцца на тое, што там яе «лаюць і б'юць».
«25 верасня я сама асабіста чула, як выхавацелька павышаным тонам адчытвае дачку са словамі: «Я цябе заб'ю зараз! Дзе гаршчок?! Бессаромная! Нахабная!», — распавяла Валянціна і ў якасці доказу сваіх слоў даслала ў рэдакцыю аўдыязапіс. Пасля гэтую сітуацыю разбіралі на ўзроўні аблвыканкама, і факт абразы дзіцяці выхавацелькай пацвердзіўся. Падрабязнасці гісторыі — у матэрыяле Onliner.by.
(Імёны герояў матэрыялу зменены.)
Мама дзяўчынкі: «Выхавацелька мне падабалася»
Асаблівасць маленькіх населеных пунктаў ў тым, што там усе адно аднаго ведаюць. Калі Валянціна аддавала Сафію ў дзіцячы сад, то, запэўнівае, была спакойная: выхавацелька, што працуе ў ясельнай групе, была добрай знаёмай, мела станоўчыя характарыстыкі.
У садок, па словах суразмоўцы, малая стала хадзіць з 2 верасня. Спачатку яе пакідалі на гадзіну ці паўтары, паступова павялічваючы час. Праз тыдні тры дзяўчынка ўжо магла заставацца да дзённага сну, але хадзіць у садок стала неахвотна, плакала.
Спачатку Валянціна спісвала гэта на адаптацыю: маўляў, дачка зразумела, што мама можа сыходзіць надоўга, і стала больш чуйна ставіцца да сітуацыі.
— 22 верасня я прыйшла ў дзіцячы сад, каб забраць дачку да сну. У распранальні групы пачула, як выхавацелька лае нейкае дзіця са словамі «дзяўчынак тут не крыўдзяць», а пасля нешта падобнае на хлапок ці ўдар па руцэ. Я напружылася і пасля гэтага выпадку стала больш уважліва ставіцца да паводзін свайго дзіцяці і да атмасферы ў садку ў цэлым. На наступны дзень, 23 верасня, Сафія пайшла ў садок ужо са слязамі і сказала (а яна ў мяне выдатна размаўляе), што яе там «лаяць». Пытаюся, хто яе там лае. Кажа: «Цёця Каця» — гэта яна так выхавальніцу называе, бо яна наша знаёмая. Пытаюся: «А як яна цябе лае?», а дачка адказвае: «Па азадку б'е». У гэты дзень, праўда, Сафія не скардзілася.
Інцыдэнт, які і стаў падставай для звароту маці да загадчыцы дзіцячага сада і ў аблвыканкам, адбыўся ў чацвер, 25 верасня.
— Каля 11 гадзін я прыйшла ў групу, каб забраць Сафію дадому. У распранальні пачула, як гэтая выхавальніца лае маю дачку за тое, што яна справіла патрэбу не на гаршчок, а ў бялізну. І як толькі я гэта пачула, уключыла ў сябе на тэлефоне дыктафон. «Я цябе заб'ю зараз! Дзе гаршчок?! Бессаромная! Нахабная! … », казала эмацыйна выхавальніца (аўдыязапіс ёсць у рэдакцыі).
Валянціна запэўнівае, што да інцыдэнту «наогул ніякіх пытанняў» да педагога ў яе не было.
— Першы час я назірала за прагулкамі: выхавацелька максімальна задавальняла, здавалася ўцягнутай у працэс. Я была вельмі задаволеная. Але ў апошні тыдзень педагог па незразумелых для нас прычынах змяніла сваё стаўленне да дзіцяці.
Па словах суразмоўцы, яе дачка да моманту паступлення ў ясельную групу яшчэ не цалкам засвоіла гаршчок: не прасілася «па вялікіх справах». І ў першы ж дзень наведвання з-за гэтага здарылася «аварыя». Мама малой таксама не хавае таго, што выпадак быў не адзінкавым.
— Мне распавядала пра гэта выхавацелька, прычым максімальна спакойна і карэктна, казала, што ўсё добра, проста прыносьце зменную вопратку. Першапачаткова нават загадчыца мне казала: «Не перажывайце: праз пару тыдняў дзіця навучыцца хадзіць на гаршчок». І я спакойна яе адпускала.
Пасля інцыдэнту Валянціна не спрабавала пагаварыць з педагогам, а адразу накіравалася да загадчыцы. Трапіць на прыём да кіраўніка ў суразмоўцы атрымалася толькі на наступны дзень.
— Апісала загадчыцы сітуацыю, яна паабяцала разабрацца. Паколькі аж да панядзелка, 29 верасня, была цішыня, я напісала паведамленне ў бацькоўскі чат, дзе без падрабязнасцяў распавяла пра тое, што адбылося, і спытала ў бацькоў, ці назіралі яны нешта падобнае ў сваіх дзяцей. Хтосьці напісаў, што таксама заўважыў змены ў паводзінах дзіцяці, хтосьці адмоўчваўся. Пазней стала вядома, што на гэтую выхавацельку ўжо была пададзена скарга ў райвыканкам.
У аўторак, 30 верасня, усіх бацькоў ясельнай групы, куды ходзіць дачка Валянціны, запрасілі на сход. Загадчыца дзіцячага садка папрасіла прабачэння перад прысутнымі за ўчынак педагога і, каб у далейшым пазбегнуць такіх канфліктаў, прапанавала паставіць у групе камеру відэаназірання. Пасля ўзяла слова тая самая педагог, якая адчытала маленькую Сафію.
— Яна адразу ж перайшла да пытанняў пра тое, што ў такім узросце павінны ўмець дзеці, і я, разумеючы, што прабачэнняў не будзе, устала і пайшла да загадчыцы пісаць заяву на адлічэнне. На наступны дзень, калі я прыйшла ў групу за рэчамі дачкі, выхавацелька аддала іх, і на гэтым усё. Калі б яна папрасіла прабачэння, то я б пакінула дзіця ў гэтым дзіцячым садку. Але з мяне зрабілі незразумела каго…
Аблвыканкам: «Тлумачальныя запіскі пацвярджаюць факт абразы, але адмаўляюць гвалт»
Валянціна таксама звярнулася ў Магілёўскі аблвыканкам. У канцы кастрычніка ёй прыйшоў адказ, дзе гаварылася, што «з выхавальніка дашкольнай адукацыі і памочніка выхавальніка былі ўзяты тлумачальныя запіскі, у якіх яны пацвярджаюць факт абразы, але адмаўляюць фізічны гвалт у адносінах да дзяцей».
Паведамлялася, што 30 верасня на бацькоўскім сходзе ў першай малодшай групе «было праведзена вуснае апытанне аб тым, ці заўважалі бацькі змены ў паводзінах дзяцей, знешнія прыкметы фізічнага гвалту. Усе бацькі далі адмоўны адказ. Акрамя таго, бацькам было прапанавана напісаць згоду на ўстаноўку відэакамеры ў групе ў мэтах бяспекі дзяцей, а таксама прапанавана замена выхавальніка з лістапада 2025 года».
З адказу вынікае, што з выхавацелькай, якая аблаяла маленькую Сафію, была праведзена гутарка і «ёй была паўторна вывучана службовая інструкцыя выхавацеля дашкольнай адукацыі».
«За нетактычныя паводзіны з выхаванцамі, бацькамі (законнымі прадстаўнікамі) выхавальнік прыцягнуты да дысцыплінарнага спагнання ў выглядзе зніжэння прэміі», — гаворыцца ў адказе аблвыканкама. Там жа згадваецца, што «педагог працуе 37 гадоў у сістэме адукацыі, 17 з якіх — з дашкольнікамі» і мае станоўчыя характарыстыкі, у лік якіх уваходзяць кампетэнтнасць, шырокі кругагляд. «Эмацыйная, уважлівая, добрая ў адносінах да кожнага дзіцяці», — напісана ў дакуменце.
А што кажуць у дзіцячым садку?
Журналісты таксама папрасілі пракаментаваць інцыдэнт загадчыцу дзіцячага садка. Па яе словах, у групе, дзе адбыўся інцыдэнт, з лістапада працуе іншы педагог.
— Не ведаю, што вам нават сказаць. З выхавацелькай была праведзена гутарка, яна была зноў азнаёмлена са службовай інструкцыяй.
— Калі абапірацца на інструкцыю, ці павінен выхавацель ясельнай групы навучаць дзяцей карыстацца гаршком?
— У асноўным дзеткі ўжо прыходзяць падрыхтаваныя. Вядома, ім дапамагаюць выхавацель і яго памочнік: іх прысаджваюць (на гаршчок), нагадваюць і перапытваюць лішні раз, каб дзеткі былі чысценькія. Сітуацыя, якая адбылася, непрыемная, і я таксама вельмі засмуцілася.
— Ці ёсць у вас камеры ў іншых групах і ці будуць усталёўваць у ясельнай?
— У іншых групах камер няма. Камеру было прапанавана ўсталяваць толькі ў ясельнай групе, але для гэтага патрэбна згода ўсіх бацькоў. Пакуль падпісаліся 9 ці 10 чалавек з 12. Таксама на ўстаноўку камеры былі згодныя былы педагог (у цяперашняга яшчэ не паспела ўдакладніць) і памочнік выхавацеля.
Па словах кіраўніка ўстановы, устаноўка камеры відэаназірання дазволіла б у далейшым пазбегнуць такіх інцыдэнтаў. Доступ да відэаматэрыялаў, па яе словах, будзе толькі ў адміністрацыі дзіцячага садка.
Пасля інцыдэнту прайшло амаль два месяцы. Пакуль мама водзіць маленькую Сафію ў цэнтр ранняга развіцця. У дзіцячы сад малую плануюць аддаць ужо ў наступным навучальным годзе, і, хутчэй за ўсё, гэта будзе іншая ўстанова.
— Пасля гэтай гісторыі Сафія баялася хадзіць у туалет, у яе быў трэмар, яна плакала. Мне спатрэбіўся час, каб усю гэтую сітуацыю перанакіраваць у пазітыўнае рэчышча. Добра, зараз такі ўзрост, што яны ўсё хутка забываюць.
Каментары