Памёрла жанчына, у якой многія з вас куплялі «Нашу Ніву» ў пераходах ля ГУМу і каля вакзалу. У яе многа хто купляў газэты. Мала хто ведаў, як яе звалі: Валянціна Цюленева.
Памёрла жанчына, у якой многія з вас куплялі «Нашу Ніву» ў пераходах ля ГУМу і каля вакзалу. Да апошняга тыдня свайго жыцьця яна працягвала прадаваць незалежныя выданьні. Ня толькі такія вядомыя, як «НН» і «Народная воля», але і эстэцкія, як «Партызан».
Апошнія гады, перанёсшы цяжкі інсульт, яна недачувала, ёй цяжка было гаварыць, але яна ішла зноў і зноў з газэтамі ў пераходы. Яна не магла браць памногу асобнікаў, не магла падняць. Брала торбачку, нацягвала бурае штучнае футра, прыходзіла да нас у Рэдакцыю. Не магла націснуць на код дамафона, грукала ў шыбы.
Яе бязьлітасна ганялі работнікі органаў. Толькі нічога не маглі зрабіць з старым чалавекам.
У яе многа хто купляў газэты. Мала хто ведаў, як яе звалі: Валянціна Цюленева, дачка Васіля. Яна выгадавала сына Артура Клінава і паказала многім прыклад дзейнасьці.
Беларусь ня стала Туркменіяй, і Расеяй ня стала, бо былі такія, як Цюленева, і яны не сядзелі, а дзейнічалі. Дзякуючы ім «Наша Ніва» зрабіла беспрэцэдэнтнае ў беларускай гісторыі: ужо паўтара году разыходзіцца, нягледзячы на забарону.
Яна памёрла ў адзін дзень з Жанам Бадрыярам, дэканструктарам мэдыйнае маніпуляцыі.
Калісьці ў гэтым пераходзе ўстане помнік: бабулька трымае газэты. Гэта будзе помнік усім, хто заваёўвае свабоду слова. Безь якой нічога ня можа стаць.
Месца Цюленевай не павінна застацца пустым.
«Стаяць на сваім, кожны наколькі можа!». Вялікая гутарка з Наталляй Дулінай пра гопнікаў з ГУБАЗіКа, Калеснікаву і што там у каго ў калоніі4
Каментары