Лукашэнка паспяшаўся засцерагчы эліты ад хаўрусу з Масквой, якая блаславіла пераварот у Бішкеку. Піша Барыс Тумар.
СМІ дыктатараў ад Мінска да Алма-Аты ахвотна паказваюць нехарошыя наступствы перавароту ў Бішкеку: спаленыя крамы і разрабаваны прэзідэнцкі палац. Яны пры гэтым забываюцца сказаць, што найперш пацярпелі сеткі, што належалі клану (экс-?)прэзідэнта Бакіева.Змаганне за ўладу ў нізкаразвітых краінах не робіцца ў белых пальчатках. У Кіргізіі свае традыцыі. Гэта горная нацыя, з вялікімі традыцыямі самакіравання, але і самасудоў. Рабіць пераварот з’ехаліся насельнікі райцэнтраў і вёсак, і перш чым паехаць дахаты, яны прагнулі помсты за забітых сяброў. Па іх слядах свой кавалак прагнуць вырваць самасёлы. Пачаліся сутычкі на этнічнай глебе.
Што да Азіі і даўнейшай Еўропы, то многія рэвалюцыі і перавароты суправаджаліся беспарадкамі і марадзёрствам. Вельмі часта іх правакуюць старыя рэжымы, каб апраўдаць «навядзенне парадку» і захаванне ўлады. Так было, напрыклад, у Інданэзіі ў 1998 годзе, калі сваякі дыктатара Сухарта інспіравалі марадзёрствы і пагромы, пераважна супраць кітайскіх гандляроў, у якіх загінулі 1500 чалавек і згарэла 9000 дамоў.
Лукашэнка паспяшаўся засцерагчы эліты ад хаўрусу з Масквой, якая блаславіла пераварот у Бішкеку. Пасля той русіфікацыі Беларусі, якую ён правёў, яму ёсць падставы баяцца лёсу, які спатыкаў візантыйскіх сатрапаў.
Толькі дарма шукаць у Кіргізіі паралелі з Беларуссю. Беларусь не Кіргізія. Мы не горная і не мусульманская і не бедная нацыя. Палітычныя трансфармацыі ў Мінску будуць адбывацца інакш — сцэнары аксамітных рэвалюцый (Чэхія, Балгарыя, Украіна), кантракта эліт (Польшча, Літва) ці хаатычнага, але не пагромнага скідання маразмаванага рэжыму (Румынія) застаюцца больш імавернымі. Хоць імавернасць падрыхтаванага Масквой перавароту таксама не выключаецца.
«Я хачу справядлівасці — і для жанчын, і для сябе». Шчырая гутарка з Андрэем Стрыжаком пра скандал з дыкпікамі, залежнасці і будучыню16
Каментары