«Яна тысячагоддзямі шукае выйсця. Бог маўчыць». Купалаўцы прэзентуюць «Камедыю Юдзіфі»
Фестываль беларускага тэатра ў Варшаве Inex Fest прэзентуе найноўшую прэм’еру «Купалаўцаў» і neTTheatre — «Камедыя Юдзіфі» паводле п’есы Сяргея Кавалёва, біблейскіх тэкстаў і бэкетаўскіх маналогаў, злучаных ва ўнікальных прапорцыях.
Прэм'ера адбудзецца 14 ліпеня а 19:00 на сцэне Teatr WAM у Варшаве, Zgrupowania AK Kampinos 15.
Рэжысёр спектакля, аўтар сцэнарыя і кампазітар — Павел Пасіні, аўтарка сцэнаграфіі, касцюмаў і відэапраекцыі — Аляксандра Канарска, харэографка — Анна Пузё. Шматгалоссе тэкстаў пастаноўкі гучыць у перакладах Малгажаты Бухалік, Наталлі Русецкай, Васіля Сёмухі і нават Францішка Скарыны.
«Камедыя Юдзіфі» — гэта ўніверсальная прыпавесць пра сутыкненне чалавечага лёсу з бязлітаснай машынай гісторыі, пра канфлікт паміж асабістым шчасцем і грамадскім абавязкам.
Замкнёная ў лімбе Юдзіф чакае прысуду. Яе акружылі кнігі, карціны, пласцінкі і фільмы. Яны распавядаюць розныя версіі той самай, адабранай у яе аднойчы гісторыі. Юдзіф тысячагоддзямі шукае выйсця. Бог маўчыць. Затое нястомна працуюць медыя. Штучны інтэлект безупынна стварае новыя карціны даўно памерлых майстроў. Самі яны ўжо нічога не створаць, магчыма, іх катуюць у суседніх камерах.
Але гэта толькі здагадка, бо праз тоўстыя муры нічога не чуваць. Званок абвяшчае пачатак чарговай серыі бясконцага ток-шоу. Адсечаная галава Алаферна мае сваю гісторыю, але гэтым разам словы маюць шанец прагучаць ад імені Юдзіфі — як частка ейнае herstory, ачышчаная ад чужых уяўленняў, меркаванняў, гукаў, гульняў і вобразаў.
Спектакль ставіць шмат нязручных пытанняў, закранае праблему патрыятызму, тэрарызму, прыроды тыраніі і спосабаў барацьбы з ёй. Ці можа адзін чалавек, адна жанчына выратаваць краіну ад тырана і агрэсара? У які момант супраціў гвалту ператвараецца ў гвалт, а фанатычная вера ў тэрарызм?
«Камедыя Юдзіфі» — гэта чарговае супрацоўніцтва польскай пастановачнай каманды neTTheatre («Teatr w Sieci Powiązań») і беларускіх акцёраў з незалежнай групы «Купалаўцы». У цяперашнім палітычным і культурным кантэксце спектакль гучыць як праграмны маніфест, мастацкі пратэст супраць гвалту, голас у імя абароны ўсіх прыгнечаных ідэнтычнасцей.
У спектаклі граюць Зоя Белахвосцік, Валянціна Гарцуева, Аляксандр Гарцуеў і Аляксандр Казела.
Жывую музыку выконваюць Павел Пасіні і Марцін Судзіньскі («Złodzieje Miodu»).
Пастаноўка: Цэнтр беларускай культуры «Досвед» / Цэнтр Культуры ў Любліне
Спектакль ідзе на беларускай мове з польскімі субцітрамі.
Учора Мінск зноў затапіла. Чаму сталіца не гатовая да дажджоў?4
Каментары